Küfeki taşı : Basınç altında kaynaşmış kum taneciklerinden oluşmuş,işlenmesi nispeten kolay olan ve su geçirmeyen bir taş cinsi.
yüzyıllardan beri istanbul ve trakya'nın yapı taşı gereksinimini karşılayan; "lümaşelli kalker'', "maktralı kalker'' ya da "bakırköy taşı'' adlarıyla da bilinen; deniz kabuklarının -çoğunlukla da istiridye kabuklarının- oluşturduğu bir kalker. açık bej-beyaz tonlarında, ince taneli ve kumlu görünümde, kolayca çizilebilir, kopma ve kesme özelliği çok yüksek, kompakt bir kayaçtır. bileşimindeki karbonat oranı yüksek olduğu için, asitle reaksiyonunda hızlı bir köpürme izlenir. bol fosilli, boşluklu, kalsit özellikli bir dokusu vardır. diğer önemli bir özelliği, doğadan çıktığı anda her türlü işleme uygun olması ve kolay işlenmesi; havayla temastan sonra ise bünyesine karbon dioksit alarak ikincil bir hidratasyonla sertliğinin artması, dayanıklılık ve güç kazanmasıdır. su içinde bulunduğu durumlarda da özellikleri değişmez. roma, bizans ve osmanlı dönemlerinde genellikle bakırköy çevresindeki (yeşilköy havalimanı, bakırköy, sefaköy, yeşilköy , şirinevler, merter ve çevresindeki yerleşim alanları altında kalan) ocaklardan elde edildiği için daha çok "bakırköy taşı'' denilen küfekinin üretimi -oldukça sınırlı olmakla beraber- bugün de sürdürülmektedir. küfeki taşı, sinan ve diğer osmanlı mimarlarının eserlerinde daima ana yapı malzemesi olmuş; kaba işlenmişlikten kesme taş ve yoğun bezemeli düzeye kadar değişik, zengin bir kullanım alanı bulmuştur. yalnızca örgü ve dış cephe malzemesi olarak değil, iç mekanlarda, döşeme kaplamalarında, kemerlerde, portal, mihrap ve minberlerde de kullanılmıştır. süleymaniye külliyesi yapımı sırasında haznedar köyü yakınlarındaki mehmet paşa ve lütfü paşa çiftlikleri civarında bulunan devlet taş
