Adana:
Abdülgafûr Dede (Seyyid)
Abdürrezzâk Dede
Arpacı Dede
Cabbâr Dede (Misis)
Adıyaman:
Abdülhakim Hüseynî (Kahta)
Afyon:
Abapûş-i Velî
Abdurrahman Sultan (Başmakçı)
Ahmed Dede (Başmakçı)
Çelebi Ârif Küçük
Destine Hâtun
Fürûrî Mehmed Dede
Hacım Sultan (Sandıklı)
Karahisârî Abdürrahîm Efendi
Sultan Dîvânî
Şâhidî İbrâhim Dede
Ağrı:
Abdürrahîm Arvâsî (Doğubâyezîd)
Ahmed Hânî (Doğubâyezîd)
Hânî Baba (Doğubâyezîd)
İbrâhim Arvâsî (Doğubâyezîd)
Mehmed Emîn Efendi (Doğubâyezîd)
Seyyid Abdülazîz (Doğubâyezîd)
Aksaray:
Hamîd-i Aksarâyî
Pîr Ali Aksarâyî
Somuncu Baba
Yûsuf Hakîkî Baba
Amasya:
Abdürrahîm-i Merzifonî (Merzifon)
Ali Hâfız
Amasyalı Seydi Halîfe
Bahşî Halîfe
Gani Baba (Suluova)
Garib Hâfız (Gümüşhacıköy)
Habîb Ömer Karamânî
Halkalı Evliyâ
İğneci Baba
İsmâil Sirâceddîn Şirvânî
Kılıç Dede (Merzifon)
Kırklar Dede (Merzifon)
Kurtboğan Evliyâsı
Mustafa Âkif Efendi
Pîr Cemâleddîn Abdurrahmân-ı Sânî
Pîr İlyas
Pîrî Baba (Merzifon)
Sadreddîn Muhammed Horasânî
Sarı Ahmedzâde el-Hac Mehmed Efendi
Şeyh Sâdî
Topçu Dede (Merzifon)
Ankara:
Abdülhakîm Arvâsî (Bağlum)
Ahmed Mekkî Efendi (Bağlum)
Ali Rızâ Acara
Ali Semerkandî (Çamlıdere)
Hacı Bayrâm-ı Velî
Zeynelâbidîn
Zivingî
Antalya:
Ahmed bin Osman Şernûbî
Aydın:
Ahî Bayram
Alihan Baba
Ali Gâlib Vasfi Efendi (Nâzilli)
Baltalı Dede
Dedebağ Dede (Karacasu)
İmâm Baba
Karacaahmed Sultan
Muhammed Zühdi (Nâzilli)
Süleymân Rüşdî Efendi
Şeyh Kemâl Efendi (Karacasu)
Şihâbüddîn Ahmed Sivâsî (Ayasulug)
Yâren Dede (Sultanhisar)
Balıkesir:
Hasan Baba
Pîr Ali Efendi
Veli Şemseddîn
Bilecik:
Dursun Fakîh
Ebdâl Kumral
Edebâlî
Şeyh Muhlis Baba
Bingöl:
Yûsuf Harpûtî (Kiğı)
Bitlis:
Abdurrahmân Tâgî (Güroymak-Nurşin)
Ammâr-ı Yâser
Fethullah-ı Verkânisî
Sıbgatullah Arvâsî (Gayda-Hizan)
Ziyâeddîn Nurşînî (Güroymak-Nurşin)
Said Nursi (Bediüzzeman)
Bolu:
Akşemseddîn (Göynük)
Geredeli Abdullah Efendi (Gerede)
Sâfî Âmidî Bolevî
Bursa:
Abdurrahmân bin Yûsuf Rûmî
Abdülganî Efendi
Abdülkerîm Kâdirî (Kirmasti-Kemalpaşa)
Abdüllatîf Kudsî
Abdürrahîm Tırsî (İznik)
Açıkbaş Mahmûd Efendi
Akbıyık Sultan
Alâeddîn Ali Esved Karahisârî (İznik)
Alâeddîn Ali Fenârî
Bahri Dede
Çandarlı Kara Halîl Hayreddîn Paşa (İznik)
Dâvûd-i Halvetî (Mudurnu)
Dâvûd-i Kayserî (İznik)
Dede Halîfe (İznik)
Ebdâl Murâd
Emîr Sultan
Eskici Mehmed Dede
Eşrefoğlu Rûmî (İznik)
Geyikli Baba
Hasan Can
Hocazâde
İsmâil Hakkı Bursevî
Kutbüddîn İznikî (İznik)
Lâmiî Çelebi
Lütfullah Efendi (El-Evvel)
Miskâlî Efendi (Mudanya)
Molla Arab
Molla Ayas
Molla Fenârî
Molla Hayâlî
Molla Hüsrev
Molla Yegân
Muslihuddîn Tavîl
Pîr Emîr Sultan
Rüstem Halîfe Bursevî
Süleymân Çelebi
Şeyh Ahmed Efendi
Tâcüddîn İbrâhim Karamânî
Tezveren Dede
Tokatlı Hayreddîn Efendi
Üç Kuzular
Üftâde
Üftâdezâde Kutup İbrâhim Efendi
Vânî Mehmed Efendi (Kestel)
Veli Şemseddîn
Çanakkale:
Ahmed Bîcân (Gelibolu)
Ahmed Câhidî Efendi (Gelibolu)
Yazıcızâde Muhammed Efendi (Gelibolu)
Çankırı:
Murâd-ı Velî (Eldivan)
Çorum:
Adülbâkî Efendi (İskilip)
Abdülcebbâr Dede
Ahmed Feyzi Efendi
Çerkez Şeyhi
Elvan Çelebi (Mecidözü)
Muhyiddîn-i İskilibî (İskilip)
Yûsuf Bahri Efendi
Denizli:
Abdil Dede (Acıpayam)
Ahî Sinan
Ahmed Hulûsî Efendi
Ahmed İzzet Efendi (Çal-Süller)
Arab Dede (Sarayköy)
Avdan Baba (Tavas)
Bedirhan Bey (Acıpayam)
Deynekli Baba (Babadağ)
Hacı Osman Nuri Kepenek
Hacı Şam Dede
Hasan Feyzi Efendi
Hüseyin Hulûsî Efendi (Üzüm Dedesi)
Karacaahmed Sultan (Sarayköy)
Koyun Baba (Kale)
Mecnun Dede (Babadağ)
Sarı Gazak Baba
Sultan Sarı Baba (Sarayköy)
Şa'bân Dede
Şeyh Elvan (Çal)
Şeyh Mehmed Şirvânî
Uzunca Hayreddîn (Sarayköy)
Diyarbakır:
Ahmed Kârazî Diyârıbekrî
Ahmed Mürşidî Efendi
Sâdık Ali Efendi
Şeyh Yûsuf Hemedânî
Edirne:
Abdülkerîm Efendi
Abdüllatîf Efendi (Pamuk Kâdı)
Ali bin Emrullah
Aşçı Yahyâ Baba
Âşık Efendi
Behâeddîn bin Lütfullah
Cerrahzâde
Dizdarzâde Ahmed Efendi
Evliyâ Kâsım Paşa
Fahreddîn-i Acemî
Hasan Sezâî
Hıdır Baba
Huysuz (Hırçın) Baba
Kabûlî Mustafa Efendi
Kıyak Baba
Koyun Baba
Külhânî Ali Baba
Nûreddîn Baba
Ömer Baba
Ramazan Halîfe
Receb Enîs Dede
Süleyman Zâtî Efendi (Keşan)
Şekmeti Mehmet Efendi
Şücâeddîn-i Karamânî
Tütünsüz Baba
Veli Dede
Elazığ:
Ali Septî (Palu)
Ankuzu Baba (Harput)
Arab Baba (Harput)
Beşik Başa (Harput)
Beyzâde Efendi (Harput)
Beyzâde Hacı Mehmed Nûrî Efendi (Harput)
Fâtih Ahmed Baba (Harput)
Hacı Ali Efendi (Harput)
Hacı Muharrem Hilmi
Hacı Tevfik Rıfkı Efendi (Harput)
İmâm Efendi (Harput)
Mahmûd Sâminî (Harput)
Murâd Baba (Harput)
Ömer Hüdâî Baba
Ömer Nâimî Efendi (Harput)
Seyyid Ahmed Çapakçûrî (Harput)
Erzincan:
Hacı Muhammed Sâmi Efendi
Pîr Ahmed Erzincânî
Pîr Fethullah
Pîr Muhammed Erzincânî
Sâlih Baba
Terzi Baba
Tesbîh Baba
Erzurum:
Abbas Mehdî
Abdurrahmân Gâzi
Abdürrezzâk Ali Efendi
Alvarlı Muhammed Lütfi (Alvar)
Câfer Efendi
Habîb Baba
Osman Efendi
Taşkesenli Ahmed Efendi
Eskişehir:
Ebû Muhammed BayramEfendi
Yûnus Emre (Mihalıççık)
Gâziantep:
Aydî Baba
Baytazzâde Hacı Abdullah (Kilis)
Derviş Hacı
Fethullah Efendi
Gözükızıl Mehmed Baba
Kâsım Aynî
Mehmed Hasib Dürri
Memik Dede
Muhammed Sâmi (Sam)
Şâh Velî Ayıntâbî
Şeyh Saçaklı
Şuaybzâde Ali Âkif Efendi
Giresun:
Seyyid Mahmûd Çağırgan (Alucra)
Hakkari:
Abdullah-ı Şemdînî (Şemdinli-Nehri)
Ebü'l-Berekât Emevî Hakkârî
Seyyid Sâlih (Şemdinli-Nehri)
Tâhâ-i Hakkârî (Şemdinli)
Hatay:
Abdullah bin Hubeyk (Antakya)
Ahmed bin Âsım Antâkî (Antakya)
Ahmed Kuseyrî (Şenköy)
Yûsuf bin Esbât
Isparta:
Berdeî Sultan (Eğridir)
Beşîr-i Ebşîr (Senirkent)
Burhâneddîn bin Muhammed Eğridirî (Eğridir)
Gökveli Sultan
Hıdırlık Dede
Kesikbaş Dede
Kocabıyık Erendede
Muhammed Çelebi Sultan (Eğridir)
Osman Efendi
Pîrî Halîfe Hamîdî
Pîrî Halîfe Sultan (Eğridir)
Zekeriyyâ Sultan (Senirkent)
İçel:
Muhammed Nûreddîn Efendi (Tarsus)
Seyyid Alâeddîn Ali Semerkandî (Zeyne)
İstanbul:
Abdullah Efendi (Himmetzâde) (Üsküdar)
Abdullah Hasîb Yardımcı (Fâtih-Edirnekapı)
Abdullah Kaşgarî (Eyüb)
Abdurrahmân-ı Harpûtî (Üsküdar-Karacaahmed)
Abdurrahmân Nesîb Efendi (Bakırköy)
Abdurrahmân Sâmi Niyâzî (Fâtih-Edirnekapı)
Abdülazîz Bekkine (Fâtih-Edirnekapı)
Abdülehad Nûri (Eyüb-Nişanca)
Abdülfettâh-ı Bağdâdî Akrî (Üsküdar-Nuhkuyusu)
Abdülhay Celvetî (Üsküdar)
Abdülhay Efendi (Öztoprak) (Beşiktaş)
Ahıskalı Abdullah Efendi (Üsküdar-Karacaahmed)
Ahıskalı Ali Haydar Efendi (Fâtih-Edirnekapı)
Ahmed Amiş Efendi (Fâtih)
Ahmed İbni Kemâl (Fâtih-Edirnekapı)
Ahmed Raûfî (Üsküdar)
Ahmed Şîrânî
Ahmed Ziyâeddîn Gümüşhânevî (Eminönü-Süleymâniye)
Ahmed Ziyâüddîn Efendi (Eminönü-Süleymâniye)
Alâeddîn Arabî Efendi (Eyüb)
Ali Behçet Efendi (Üsküdar)
Ankaravî İsmâil Rusûhî (Galata-Beyoğlu)
Atâullah (Ahmed Atâî) Efendi (Eminönü-Vefâ)
Atâ Efendi (Üsküdar)
Aynî Dede
Azîz Mahmûd Hüdâyî (Üsküdar)
Baba Haydar Semerkandî (Eyüb)
Baba Yûsuf Sivrihisârî (Eyüb)
Babazâde (Eyüb)
Bâlî Efendi (Sekrân) (Fâtih-Altuncu Zâviyesi)
Beşir Ağa (Denize atıldı)
Beşir Ağa (Eyüb)
Câmi Ahmed Dede
Cârullah Veliyyüddîn Efendi (Fâtih)
Cebe Ali (Fâtih-Cibâli)
Celâlzâde Mustafa Çelebi (Eyüb-Nişanca)
Celâlzâde Sâlih Çelebi (Eyüb-Nişanca)
Cemâleddîn Aksarâyî (Fâtih-Aksaray)
Cemâl Halîfe (Fâtih-Çapa)
Cemâleddîn Mahmûd Hulvî (Fâtih-Şehremini)
Cemâleddîn Uşşâkî (Fâtih-Eğrikapı)
Cihangirli Hasan Efendi (Beyoğlu-Cihangir)
Deryâ Ali Baba (Zeytinburnu-Kazlıçeşme)
Ebû Saîd bin Sun'ullah (Eminönü-Vefâ)
Ebü'l-Vefâ (Eminönü-Vefâ)
Ebüssü'ûd Efendi (Eyüb)
Edhem Baba (Fâtih-Karagümrük)
Emîr Ahmed-i Buhârî (Fâtih)
Es'ad Efendi (Sahhaflar Şeyhizâde) (Eminönü-Ayasofya)
Esrâr Dede (Beyoğlu-Galata)
Evranos Dede (Fâtih-Karagümrük)
Feyzullah Efendi (Fâtih-Halıcılar)
Gavsî Ahmed Dede (Beyoğlu-Galata)
Hakîm Çelebi (Eminönü-Vefâ)
Harputlu İshâk Efendi (Fâtih)
Hasan Adlî Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Hasan Hilmi Efendi (Eminönü-Süleymâniye)
Hasan Hüsâmeddîn Uşâkî (Beyoğlu-Kasımpaşa)
Hasırîzâde (Eyüb-Sütlüce)
Hâşimî Emîr Osman (Beyoğlu-Kasımpaşa)
Hattat Hâfız Osman Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Hızır Çelebi (Eminönü-Vefâ)
Himmet Efendi (Üsküdar)
Hoca Sa'deddîn Efendi (Eyüb)
Hüsâmeddîn Nakşi (Eyüb)
Hüseyin Dede (Beyoğlu-Galata)
İbrâhim Efendi (Eyüb)
İbrâhim Hayrânî (Üsküdar-Selimiye)
İdrîs-i Muhtefî (Şişli-Okmeydanı)
Îsâ Dede (Beyoğlu-Galata)
Îsâ Geylânî (Eyüb)
Kâsım Çelebi (Baba-Nakkaş)
Kavukçu Ali Dede (Beyoğlu-Galata)
Kevserî
Küçük Emîr Efendi (Şimşir Baba) (Eyüb)
Mahmûd Çelebi (Fâtih-Edirnekapı)
Mahrûk Efendi (Eminönü-Vefâ)
Mehmed Emin Tokâdî (Fâtih-Zeyrek)
Mehmed Zâhid Kotku (Eminönü-Süleymâniye)
Merkez Efendi (Zeytinburnu-Topkapı)
Molla Gürânî (Fâtih-Fındıkzâde)
Muhammed Efendi
Muhammed Fethi Ali Efendi (Eyüb)
Muhammed Kâmil Efendi (Eminönü-Küçük Ayasofya)
Muhammed Kumul Efendi (Beyoğlu-Fındıklı)
Muhammed Murâd Efendi (Fâtih-Çarşamba)
Muhammed Nûreddîn Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Muhammed Tevfik Bosnevî (Üsküdar-İnâdiye)
Muhammed Ziyâd (Eminönü-Etyemez)
Murâd-ı Münzâvî (Eyüb-Nişanca)
Murtazâ Efendi (Eyüb)
Mustafa Efendi
Mustafa Fevzi Efendi (Eminönü-Süleymâniye)
Mustafa Hâkî Efendi (Fâtih)
Mustafa İzzî Efendi (Eyüb-Sütlüce)
Mustafa Mânevî Efendi (Üsküdar-Doğancılar)
Müeyyedzâde Abdurrahîm Çelebi (Eyüb)
Müstekimzâde Süleyman Sa'deddîn (Fâtih-Zeyrek)
Nâbî (Üsküdar-Karacaahmed)
Nalıncı Mîmî Dede (Fâtih-Unkapanı)
Nasûhî Üsküdârî (Üsküdar-Doğancılar)
Neccârzâde (Beşiktaş)
Neccârzâde Muhammed Sıddık (Beşiktaş)
Necîb Efendi (Fâtih)
Nûreddîn Cerrâhî (Fâtih-Karagümrük)
Nûreddîn Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Nûreddînzâde Muslihuddîn (Fâtih-Edirnekapı)
Nûri Efendi (Beşiktaş)
Nûri Efendi (Üsküdâr)
Nûrullah Efendi (Fâtih-Çarşamba)
Oflu Muhammed Emin Efendi (Fâtih)
Ömer Ziyâeddîn Dağıstânî (Eminönü-Süleymâniye)
Ramazan Mahfî Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Rûşen Efendi (Üsküdar)
Saçlı İbrâhim Efendi (Fâtih-Fındıkzâde)
Sa'düddîn İsmâil Efendi (Fâtih-Şehremini)
Safranbolulu İsmâil Necâti (Eminönü-Süleymâniye)
Sâlih Efendi (Fâtih)
Sandıklı Şeyhi Hasan Hamdi Efendi (Fâtih)
Sarı Abdullah Efendi (Zeytinburnu-Topkapı)
Sarı Nasûh (Fâtih)
Selâhaddîn Uşâkî (Fâtih-Tâhir Ağa)
Selâmi Ali Efendi (Üsküdar)
Sertarîkzâde Mehmed Emin Efendi (Eyüb-Nişanca)
Seyyid Ahmed Şevki Nakşibendî (Fâtih-Zeyrek)
Seyyid Muslihuddîn Efendi (Zeytinburnu-Topkapı)
Seyyid Nizâm Efendi (Fâtih-Silivrikapı)
Seyyid Seyfullah Kâsım Efendi (Fâtih-Silivrikapı)
Seyyid Velâyet (Fâtih)
Seyyid Yahyâ Efendi (Üsküdar-Karacaahmed)
Sinan Erdebîlî (Üsküdar-Koşuyolu)
Sinânüddîn Yûsuf Amâsî (Fâtih)
Sivâsî Abdülmecîd Efendi (Eyüb-Nişanca)
Süleymân Halvetî (Fâtih-Fındıkzâde)
Süleymân Hilmi Tunahan (Üsküdar-Karacaahmed)
Süleymân Sıdkı Efendi (Eyüb-Sütlüce)
Sünbül Sinân Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Şâh Muhammed Çelebi (Fâtih)
Şerifzâde Mehmed Efendi (Eyüb)
Şeyh Abdülhalim Efendi (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Şeyh Ali Behçet Efendi (Zeytinburnu-Topkapı)
Şeyh Gâlib Dede (Beyoğlu-Galata)
Şeyh İsmâil Rûmî (Beyoğlu-Tophane)
Şeyh Mehmed Rûhî Dede (Beyoğlu-Galata)
Ünsî Hasan Efendi (Eminönü)
Vânî Ahmed Efendi (Fâtih-Silivrikapı)
Vefâ Konevî (Eminönü-Vefâ)
Vişnezâde
Yahyâ Efendi (Beşiktaş)
Ya'kûb Germiyânî (Fâtih-Kocamustafapaşa)
Yanyalı Mustafa İsmet (Fâtih-Çarşamba)
Yûsuf Sinâneddîn-i Sîneçak (Eyüb-Sütlüce)
Zâkirzâde Abdullah Efendi (Üsküdar)
Zarîfî Hasan Efendi (Sarıyer-Rumelihisarı)
Zenbilli Ali Efendi (Fâtih-Zeyrek)
Ziyâeddîn Gümüşhânevî (Eminönü-Süleymâniye)
İzmir:
Ahmed Eğribozî
Bekr Sıdkı Visâlî
Bergamalı Hacı İbrâhim Efendi (Bergama)
Birgivî (Birgi)
Es'ad Efendi (Menemen)
Es'ad İleri Hoca
İzmirli Osman Nûri EfendiMaraş:
Çomak Dede
Dârendeli Muhammed Hilmi Efendi
Derdimend Dede
Kanadıkırıkzâde Ali Efendi
Kanadıkırıkzâde Mustafa Efendi
Karaman:
Alâeddîn Halvetî (Lârende)
Şeyh Alâeddîn Rûşenî
Yûnus Emre
Kars:
Muhammed Karsî
Kastamonu:
Abdurrahmân Efendi (Zileli)
Abdülfettâh Velî
Ahî Şorba
Ahmed Siyâhî
Âşıklı Sultan
Bayraklı Sultan
Benli Sultan
Deveci Sultan
Ebdal Hasan (Taşköprü)
Hacı Dede
Hacı Ramazan
Hayreddîn Halil bin Kâsım
Îsâ Dede
Karabaş Sultan
Ömer Füâdî
Seyyid Ahmed Hicâbî
Seyyid Ahmed Sünnetî
Şa'bân-ı Velî
Kayseri:
Behâeddînzâde (Muhyiddîn Muhammed)
Bostancı Baba (İncesu)
Burhâneddîn Muhakkık Tirmizî
Göncüzâde Kâsım Efendi
Hacı Torun Efendi
Hâfız Osman Efendi
Harputlu Hacı Ömer Efendi
Helvacı Dede
İbrâhim Tennûrî
Kılıçlı Ali Efendi (Develi-Şıhlı)
Necmeddîn İmâd
Sâdık Efendi
Tâcüddîn İbrâhim Halvetî
Veliyyüddîn Oğlu Hacı Bulam
Zeynelâbidîn Kayserânî
Kırklareli:
Mehmed Eşref Efendi (Lüleburgaz)
Şühûdî Efendi (Babaeski)
Kırşehir:
Ahî Evran
Âşık Paşa
Hacı Bektâş-ı Velî (Hacıbektaş)
Mîrim Halvetî
Kocaeli:
Ahmed Hilmi Efendi (İzmit)
Sultan Baba(Gölcük)
Konya:
Abdullah-ı Bosnevî
Ahmed Eflâkî
Ali Gav Sultan
Ateşbâz Velî
Baba Nîmetullah Nahcuvânî (Akşehir)
Behâeddîn Veled
Bergamalı Hacı İbrâhim Efendi (Seydişehir)
Bosnalı Abdullah Efendi
Bostan Çelebi
Celâleddîn-i Rûmî
Cemel Ali Dede
Çelebi Bustan
Çelebi Cemâleddîn
Çelebi Ferruh
Çelebi Hüsâmeddîn
Çelebi Hüsrev
Dede Molla (Çumra)
Dediği Sultan (Ilgın)
Evhadüddîn Kirmânî
Fahri Efendi
Hacı Abdullah Efendi (Seydişehir)
Hacı Veyiszâde Mustafa Efendi
Hâdimî (Hadim)
Hârûn-i Velî (Seydişehir)
Kâsım Halîfe
Ladikli Hacı Ahmed (Ladik)
Mahmûd Hayrânî (Akşehir)
Mahmûd ve İynel Sultanlar
Mehmed Behâeddîn Nakşibendî
Muhammed Kudsî Bozkırî (Seydişehir-Çavuşköyü)
Pîr Esad Sultan
Pirebi Sultan
Sadır Sultan
Sadreddîn Konevî
Sarı Ya'kûb
Selâhaddîn Zerkûb
Seyyid Hârûn Velî (Seydişehir)
Sultân-ül-Ulemâ Behâeddîn Veled
Sultan Veled
Şems-i Tebrîzî
Şeyh Ulemâ
Ulu Ârif Çelebi
Kütahya:
Ahmed Dede
Kalburcu Şeyhi
Muhyiddîn Muhammed
Sâkıb Dede
Şeyhî
Malatya:
Abdullah Fahri Baba (Baran)
Abdurrahman Efendi (Dârende)
Arabgirli Ömer Baba
Boranlı Mustafa Baba (Boran)
Fethullah Mûsulî (Dârende)
Hacı Ahmed Efendi (Battal Gâzi)
Hamîd-i Aksarâyî (Dârende)
Keşşâf Hoca
Somuncu Baba (Dârende
Tâcüddîn Velî (Dârende)
Manisa:
Ahmed Şemseddîn Marmaravî
Balzat Hacı Baba Velî (Demirci)
Mecdüddîn Îsâ
Sefer Efendi (Demirci)
Şeyh Sinân (Alaşehir)
Taşkesenli İbrahim Efendi (Demirci)
Terzizâde Ahmed Efendi
Mardin:
Mûsâ bin Mâhîn Mardînî
Şehmuz Sultan
Yûnus bin Yûsuf eş-Şeybânî
Muğla:
Şâhidî İbrâhim Dede
Muş:
Müştak Baba
Nevşehir:
Demir Hoca
Hasan Dede
Niğde:
Abdullah Efendi
Ahmed Kuddûsî (Bor)
Hacı Mahmûd Efendi
Kemâl Ümmî
Mîsâlî Baba (Gül Baba)
Rize:
Hasan Dede (Ardeşen)
Samsun:
Îsâ Baba
Kılıç Dede
Seyyid Ahmed-i Kebîr-i er-Rufâî (Ladik)
Şeyh Kutbeddîn
Siirt:
Fakîrullah (Tillo)
Gavs-ül-Memdûh
İbrâhim Hakkı Erzurûmî (Tillo)
Molla Halil Si'ridî
Molla Osman Efendi (Tillo)
Muhammed Hazîn (Dereyamaç)
Mûsâ Hâlidî
Şeyh-ün-Neccâr
Şeyh Hüseyin Basretî (Eruh)
Şeyh Muhammed Aynî (Eruh)
Şeyh Mûsâ
Şeyh Sabri
Şeyh Süleymân
Şeyh Türkî
Şeyh Abdurrahmân eş-Şâvirî (Şâvir)
Veysel Karânî (Baykan, mekânı)
Zemzem-il Hâssa
Sinop:
Mahmûd Kefevî
Pîr Tevekkül
Seyyid Bilâl
Sivas:
Kara Şems
Abdülvehhâb Gâzi
Şeyh Merzübân-ı Velî (Zara)
Şanlıurfa:
Hayât bin Kays el-Harrânî (Harran)
Sumâdî (Havran)
Şeyh Mesut Horasânî
Şırnak:
Ahmed Cüzeyrî (Cizre)
Meymûn bin Mihrân (Cizre)
Muhammed Kadri Hazin (Cizre)
Muhammed Saîd (Cizre)
Sâlih Sıbkî (Basret)
Şeyh Hâlid Cezerî (Basret)
Şeyh Hâlid Zibârî (Basret)
Şeyh Muhammed Bıserî
Şeyh Seydâ (Cizre)
Tekirdağ:
Ahmed Sârbân (Hayrabolu)
Behiştî (Çorlu)
Pîr Ali Efendi (Malkara)
Tokat:
Abdülmecîd Şirvânî
Acebşir Efendi
Ali Osman Efendi (Erbaa)
Behrullah Efendi (Erbaa)
Behzât-ı Velî
Edhem Çelebi (Zile)
Muharrem Efendi (Zile)
Mûsâ Fakîh
Mustafa Kuddûsî
Said Şemîd (Erbaa)
Seyyid Ömer Efendi
Sümbül Baba
Şeyh Mahmûd (Pazar)
Şeyh Şihâbüddîn Sühreverdî (Turhal)
Tokatlı İshak Zencânî
Turhal Şeyhi Mustafa Efendi (Turhal)
Trabzon:
Hacı Dursun Efendi (Çolak)
Uşak:
Alâeddîn Uşâkî
Van:
Abdurrahmân Arvâsî (Hoşap)
Abdurrahmân Baba
Abdülmecîd Efendi
Fehîm-i Arvâsî (Arvas)
Halîfe Mustafa Efendi
Muhammed Kutub Efendi (Arvas)
Muhammed Ma'sûm (Arvas)
Muhammed Reşîd (Gevaş)
Muhammed Sıddık Arvâsî (Gürpınar)
Resûl Zeki Efendi (Arvas)
Seyyid Abdülhakîm
Sofu Baba
Şeyh Mehmed Emîn
Yozgat:
Emîr-i Çin Şeyh Osman Efendi (Osmanpaşa)
Zâhid Yozgadî Şeyh Hacı Ahmed Efendi
Pazar, Ekim 31, 2010
ANADOLU EVLİYALARI - KARYAĞDI HATUN
ANADOLU EVLİYALARI
KARYAĞDI HATUN
Ankarada Şimdiki opera meydanı adıyla anılan meydandaki Karyağdı Hatun türbesinde yatmakta olan kişi onbeşinci yüzyılın ortalarında yaşamış olan Karyağdı Hatun Adıyla anılan kişidir. Türbede birde kitabe var, Ah! vaveylâ ki cellâd felek Hâke saldı bu güli nazikteri Cennetinden kabrine revzenler aç Rahmin ile bula daim ruşeni Erdi hâtiften de anın tarihi Cilvegâhı ola cennet gülşeni Hikâye şöyle; Ankara'nın en güzel kızlarından biri al duvak takınıp gelin olmuş.Vardığı genç yağız yakışıklı bir Ankara efesi, kadir-kıymet bilir bir kişiymiş. Birbirlerini pek sevmişler, pek anlaşmışlar. gel zemen git zaman aradan vakitler geçmiş , gelin kızın al duvağı solmadan kaynata, kaynana başlamışlar tazenin yüzüne bakmaya... Bir torun istiyorlar, gelin gibi elâ gözlü, oğul gibi çatık kaşlı, koçyiğit, nurtopu bir torun!. Günün birinde evin yaşlıları gelin kızın betine benzine bakmışlar da işi anlayıvermişler; Allah izni, pirler himmeti ile gelin hanım hamileymiş meğer! Eh! aş ermek kadın töresinde haktır, helaldir, ayıplayanın başına tez gelir. Bizim gelinde aş eriyor diye kimse ayıplamaz. ayıplamaz ama yavrucak öyle bir şeye aş erer ki bulup buluşturmak müşkülün müşkülü. Çünkü taze gelin, ağustos ayında kar ister. Herkes yayla güneşinde buram buram terlerken o, ortalığa yağan lapa lapa kar rüyaları görür.. Gecenin ortasında içini bir ateş basar dudakları suya hasret kalan bozkır toprağı gibi şahrem şahrem yarılır. Kızcağız kâh ağlar sızıldanır, kâh utanır, susar. Ama onunla birlikte kocasıda yanar. yakılır., döner dönenir. Elinden gelen olsa esirgemeyecek, dağları devirecek. Kar bu; yola bele dayanmaz ki... Gidip uzaklardan getire. O zaman Şimdiki gibi kolaylıklarda yok , ne buz dolapları, nede insanı bir iklimden diğerine götürecek uçaklar. Kadıncağız, gündüz hayalinde kar helvaları yiye; gece düşünde kardan adamlarla güreşe boğuşa bebeğini büyüte dursun, artık bir an gelmiş dayanamaz olmuş. Herkesin mışıl mışıl uykuya vardığı bir sıra bahçeye çıkıp hem ağlamış hem istemiş: "Allahım" demiş; Her şey senin elinde! Sen, ol deyince gökyüzünden karda yağar, nur da yağar! Ver Allahım! lâpa lâpa kar ver, avuç avuç kar yiyeyim, içimin şu bitmez yangını sönsün.Allahım! Allahım! Kar ver Allahım! Bu an hacet kapılarının açık olduğu mutlu bir anmıydı? Yoksa gelinin yanık sesi hacet kapılarını ardına mı dayadı, kim bilir?!. Bazı işler Allah ile kul arasında sırdır, ne olmuşsa olmuş işte, lâpa lâpa kar yağmaya başlamış. Tam gelinin rüyasında gördüğü gibi! Yerler bembeyaz olmuş "Kar geliyor, nur geliyor" diye sevinçden iki gözü iki çeşme sel sel ağlayan hatun, avuçlarını açar ığıl ığıl inen karları şahrem şahrem dudaklarına götürürmüş. Kar yağmış, gelin yemiş, ta... gün ağarıncaya kadar. Ertesi sabah Ankara'yı bembeyaz karlar içinde görenler büyük bir şaşkınlığa uğramışlar ama , Allah'a sözünü geçiren gelinin hikâyesi de çabucak ortalığa yayılıvermiş. Hikâyesi diyoruz çünkü gelinimiz hastadır. Yediği kar ona dokunmuş, yatağa düşmüştür. Kaynanası, kenarı pullu duvağı torununun beşiğine örtmeyi arzuluyordu ama gelinin tabutuna örtmek nasipmiş. Türbedar nine - Türbenin üstüne her gece , cümlenin derin uykulara vardığı saatlerde bir şey yağar; karmı yağar , nurmu yağar bilmem artık, yere düşmeden kaybolur gider diye ekler.
KARYAĞDI HATUN
Ankarada Şimdiki opera meydanı adıyla anılan meydandaki Karyağdı Hatun türbesinde yatmakta olan kişi onbeşinci yüzyılın ortalarında yaşamış olan Karyağdı Hatun Adıyla anılan kişidir. Türbede birde kitabe var, Ah! vaveylâ ki cellâd felek Hâke saldı bu güli nazikteri Cennetinden kabrine revzenler aç Rahmin ile bula daim ruşeni Erdi hâtiften de anın tarihi Cilvegâhı ola cennet gülşeni Hikâye şöyle; Ankara'nın en güzel kızlarından biri al duvak takınıp gelin olmuş.Vardığı genç yağız yakışıklı bir Ankara efesi, kadir-kıymet bilir bir kişiymiş. Birbirlerini pek sevmişler, pek anlaşmışlar. gel zemen git zaman aradan vakitler geçmiş , gelin kızın al duvağı solmadan kaynata, kaynana başlamışlar tazenin yüzüne bakmaya... Bir torun istiyorlar, gelin gibi elâ gözlü, oğul gibi çatık kaşlı, koçyiğit, nurtopu bir torun!. Günün birinde evin yaşlıları gelin kızın betine benzine bakmışlar da işi anlayıvermişler; Allah izni, pirler himmeti ile gelin hanım hamileymiş meğer! Eh! aş ermek kadın töresinde haktır, helaldir, ayıplayanın başına tez gelir. Bizim gelinde aş eriyor diye kimse ayıplamaz. ayıplamaz ama yavrucak öyle bir şeye aş erer ki bulup buluşturmak müşkülün müşkülü. Çünkü taze gelin, ağustos ayında kar ister. Herkes yayla güneşinde buram buram terlerken o, ortalığa yağan lapa lapa kar rüyaları görür.. Gecenin ortasında içini bir ateş basar dudakları suya hasret kalan bozkır toprağı gibi şahrem şahrem yarılır. Kızcağız kâh ağlar sızıldanır, kâh utanır, susar. Ama onunla birlikte kocasıda yanar. yakılır., döner dönenir. Elinden gelen olsa esirgemeyecek, dağları devirecek. Kar bu; yola bele dayanmaz ki... Gidip uzaklardan getire. O zaman Şimdiki gibi kolaylıklarda yok , ne buz dolapları, nede insanı bir iklimden diğerine götürecek uçaklar. Kadıncağız, gündüz hayalinde kar helvaları yiye; gece düşünde kardan adamlarla güreşe boğuşa bebeğini büyüte dursun, artık bir an gelmiş dayanamaz olmuş. Herkesin mışıl mışıl uykuya vardığı bir sıra bahçeye çıkıp hem ağlamış hem istemiş: "Allahım" demiş; Her şey senin elinde! Sen, ol deyince gökyüzünden karda yağar, nur da yağar! Ver Allahım! lâpa lâpa kar ver, avuç avuç kar yiyeyim, içimin şu bitmez yangını sönsün.Allahım! Allahım! Kar ver Allahım! Bu an hacet kapılarının açık olduğu mutlu bir anmıydı? Yoksa gelinin yanık sesi hacet kapılarını ardına mı dayadı, kim bilir?!. Bazı işler Allah ile kul arasında sırdır, ne olmuşsa olmuş işte, lâpa lâpa kar yağmaya başlamış. Tam gelinin rüyasında gördüğü gibi! Yerler bembeyaz olmuş "Kar geliyor, nur geliyor" diye sevinçden iki gözü iki çeşme sel sel ağlayan hatun, avuçlarını açar ığıl ığıl inen karları şahrem şahrem dudaklarına götürürmüş. Kar yağmış, gelin yemiş, ta... gün ağarıncaya kadar. Ertesi sabah Ankara'yı bembeyaz karlar içinde görenler büyük bir şaşkınlığa uğramışlar ama , Allah'a sözünü geçiren gelinin hikâyesi de çabucak ortalığa yayılıvermiş. Hikâyesi diyoruz çünkü gelinimiz hastadır. Yediği kar ona dokunmuş, yatağa düşmüştür. Kaynanası, kenarı pullu duvağı torununun beşiğine örtmeyi arzuluyordu ama gelinin tabutuna örtmek nasipmiş. Türbedar nine - Türbenin üstüne her gece , cümlenin derin uykulara vardığı saatlerde bir şey yağar; karmı yağar , nurmu yağar bilmem artık, yere düşmeden kaybolur gider diye ekler.
EVLİYÂ NASIL TANINIR?
"Ziyâeddîn Nahşebî", hâl ehli velî bir zât.
Ederdi insanlara çok öğüt ve nasîhat.
Dediler ki: (Efendim, halk içinde bir velî,
Ne şekilde tanınır ve nasıl olur belli?)
Buyurdu ki: ("Evliyâ", dostudur Rabbimizin.
Onları anlamaya, aklı ermez herkesin.
Tatlı dil, güler yüzü, o hep şiâr etmiştir.
Ve çok merhametiyle, temâyüz eylemiştir.
Aslâ asık olarak, kimse görmez yüzünü.
Zîrâ gömer kalbine, o, her üzüntüsünü.
İnsanlar arasında, gündüzleri gülse de,
Ağlar yalnız kalınca, karanlık gecelerde.
Kusûrunu düşünüp, Allah'tan hicâb eder.
(Nasıl cevap veririm, mahşerde Rabbime?) der
Pişmân, nâdim olarak tövbe eder hep dili.
Gözünden akan yaşlar, ıslatır bir mendili.
O, böyle hüzünlenip, ağlasa da her gece,
Buna, yalnız hanımı vâkıf olur sâdece.
Sabah teşrîf edince insanlar arasına,
Yine tebessümüyle, neşe saçar her yana.
Her kimin derdi olsa, doğruca Ona gelir.
Onun bir çift sözüyle ferahlanır, sevinir.
Ne kadar üzüntülü olsa da Ona giden,
Onu bir an görünce, ferahlar kalbi birden.
Hak teâlâ, onlara vermiştir böyle haslet.
Onu gören kimsede, kalmaz gam ve kasâvet.
"Dîne hizmet" etmektir, Onun tek düşüncesi.
Bunu düşünmek ile geçer gün ve gecesi.
Onun her davranışı, "Allah için" olur hep.
Şahsı için, kimseden hiç bir şey etmez talep.
"Din için" sarfetse de yüzlerce dirhem, dînâr,
Dünyâ muhabbetini, kalbine sokmaz zinhâr.
Çünkü olmaz hiç işi, para ile, pul ile.
Dünyâlık hiçbir şeye, dönüp de bakmaz bile.
"Dîne hizmet" uğrunda, yapar pek çok icraat.
Hiç kendi şahsı için, düşünmez bir menfaat.
Çünkü vardır kalbinde, yalnız �Aşk-ı ilâhî�.
Dünyâ muhabbetinden, bulunmaz zerre dahî.
Sonra O, öyle fazla sever ki üstâdını,
Muhakkak îfâ eder, Onun her murâdını.
Bütün dünyâ bir yana ve üstâdı bir yana.
Titrer ki, bir zerrecik üzüntü gelir Ona.
Çünkü Onun elinde olmuştur böyle âlî.
Ona hizmet bâbında, bulunmaz hiç ihmâli.
Her ne olursa olsun, yâhut da hiç olmasın.
Yeter ki, üstâdının kalbine toz konmasın.
İşte bu �Sevgi�dir ki, hâlisâne, bî riyâ,
Böyle çok yükselerek, olmuştur bir "evliyâ".
Aslâ çıkmaz ağzından, mâlâya�nî, boş bir lâf.
Sırât-ı müstakîmden, aslâ etmez inhirâf.
Dua niçin kabul olmaz
| |
Din Nasihatla Kaimdir
Hâlık-ı Zülcelal ve Tekaddes Hazretleri bir kısa âyet-i celîle-i cemîlede şöyle buyuruyor: “Habibim Ahmed, Resûlum ya Muhammed! Va’z u nasihat et, şüphesiz öğüt mü’min olanlara fayda verir.” (Zariyat, 51/55). Mü’min olmayanlara vaaz menfaat vermez dikenlerini büyütür. Amma rahmet yağdı mı ikilenmiş üçlenmiş bir tarlaya attığın buğday tohumu gibi, onlara hayat verdiği gibi zamanın münafıklarının da dikenlerini büyütür onların da hacılara hocalara karşı itirazları çoğalır, ama mü’min olanlara menfaat verir…
Bu âyet-i celîle-i cemîleden hareketle Efendimiz (sav) de üç defa “Din nasihattır, din nasihattır, din nasihattır.” buyuruyor. Ne demek? Din nasihatla kuvvetleşir, insan ibret alır da ıslah olur. Vaaz u nasihat dinlerken, büyük bir zatın sohbetini dinlerken ibretengiz neler söyleniyor, onları duyar ve ibret alır.
Büyüklerimizden Zünnûn-i Mısrî, Allah (c.c) şefaatine nail etsin, anlatıyor: “Malik bin Dînar, birkaç aylık yola denizin üstünden döşemeden gider gibi gitmiş. Geçtikten sonra bakmış ki sekiz dokuz yaşında bir çocuk, toprak savuruyor. Toprak savururken de hüngür hüngür ağlıyor, bazen de gülüyor, hem gülüyor hem ağlıyor. Şu çocuğa selam versem mi, vermesem mi diyor. Oraya vardığında:
- Esselamu aleyküm yavrum, deyince, çocuk;
- Ve aleykümselam ya Malik ibni Dînar, diyor.
- Oğlum ben buraya yeni geldim. Beni kimse görmedi, ismim de belli değil, nerden biliyorsun sen.”
- Seni âlem-i ervahtan biliyorum ben! diye cevap veriyor.
Bunun örneği çok. Abdülkadir Geylani (k.s) Efendimiz birine ilk defa karşılaştığı birine ismiyle hitap ediyorlar. “Efendim adımı nerden biliyorsunuz?” denildiğinde, “Ta âlem-i ervahtan biliyorum ben sizi” diyorlar. Allah (c.c.) şefaatlerine nail etsin.
Malik bin Dînar Efendimiz, “Acep bunun dediği doğru mu, bir sual sorayım bakalım.”, diyor:
- Oğlum, insana nefsi ne yapar, aklı ne yapar. Çocuk da:
- Nefsi size yaptığı gibi yapar, aklı da size yaptığı gibi yapar, cevabını veriyor.
- Ne yaptı ki!..
- İşte şuradan gelirken “Selam versem mi” diyen aklındı, “Selam vermesem mi” diyen de nefsindi. Nefis daima isyanı emreder, akıl daima iyiliği emreder.
- Sonra da aklınla “selam vereyim” dedin. Gelince de selam verdin, aklın daima nefsine galip geliyor.
Kardeşlerim, Halık-ı Zülcelal’in verdiği imanın yanında akıl da başvekildir. Aklımızın dediği yere gidelim, nefsimizin dediği yere gitmeyelim.
Allah (c.c.) aklımızı nefsimize daima galip etsin inşaallah.
Hamdolsun âlemlerin Rabbi Allah’a.
Bu âyet-i celîle-i cemîleden hareketle Efendimiz (sav) de üç defa “Din nasihattır, din nasihattır, din nasihattır.” buyuruyor. Ne demek? Din nasihatla kuvvetleşir, insan ibret alır da ıslah olur. Vaaz u nasihat dinlerken, büyük bir zatın sohbetini dinlerken ibretengiz neler söyleniyor, onları duyar ve ibret alır.
Büyüklerimizden Zünnûn-i Mısrî, Allah (c.c) şefaatine nail etsin, anlatıyor: “Malik bin Dînar, birkaç aylık yola denizin üstünden döşemeden gider gibi gitmiş. Geçtikten sonra bakmış ki sekiz dokuz yaşında bir çocuk, toprak savuruyor. Toprak savururken de hüngür hüngür ağlıyor, bazen de gülüyor, hem gülüyor hem ağlıyor. Şu çocuğa selam versem mi, vermesem mi diyor. Oraya vardığında:
- Esselamu aleyküm yavrum, deyince, çocuk;
- Ve aleykümselam ya Malik ibni Dînar, diyor.
- Oğlum ben buraya yeni geldim. Beni kimse görmedi, ismim de belli değil, nerden biliyorsun sen.”
- Seni âlem-i ervahtan biliyorum ben! diye cevap veriyor.
Bunun örneği çok. Abdülkadir Geylani (k.s) Efendimiz birine ilk defa karşılaştığı birine ismiyle hitap ediyorlar. “Efendim adımı nerden biliyorsunuz?” denildiğinde, “Ta âlem-i ervahtan biliyorum ben sizi” diyorlar. Allah (c.c.) şefaatlerine nail etsin.
Malik bin Dînar Efendimiz, “Acep bunun dediği doğru mu, bir sual sorayım bakalım.”, diyor:
- Oğlum, insana nefsi ne yapar, aklı ne yapar. Çocuk da:
- Nefsi size yaptığı gibi yapar, aklı da size yaptığı gibi yapar, cevabını veriyor.
- Ne yaptı ki!..
- İşte şuradan gelirken “Selam versem mi” diyen aklındı, “Selam vermesem mi” diyen de nefsindi. Nefis daima isyanı emreder, akıl daima iyiliği emreder.
- Sonra da aklınla “selam vereyim” dedin. Gelince de selam verdin, aklın daima nefsine galip geliyor.
Kardeşlerim, Halık-ı Zülcelal’in verdiği imanın yanında akıl da başvekildir. Aklımızın dediği yere gidelim, nefsimizin dediği yere gitmeyelim.
Allah (c.c.) aklımızı nefsimize daima galip etsin inşaallah.
Hamdolsun âlemlerin Rabbi Allah’a.
Gönenli Mehmed Efendi(k.s.)
Sultanahmet Camii’nin eski baş imamlarından Gönenli Mehmet Efendi, devrimizin maneviyat sahiplerinden büyük bir zattı. Anadolu’dan İstanbul’a okumak için gelen her gariban ondan hem maddi hem manevi destek görmüştü. Kendisi müstağni bir hayat yaşamasına rağmen, talebelerinin ihtiyaçlarını gidermek, yedirmek, içirmek, giydirmek için elinden gelen gayreti gösterirdi. Muhtelif camilerde yaptığı dersten sonra etrafını çeviren muhtaç talebelere para, yiyecek ve giyecek dağıtır, tertipli ve düzenli hareket ederdi. Hoca Efendi’nin sağ cebi, talebe-i uluma verilecek olan paranın geçici bir kasası gibiydi. Bu kasanın geliri hiç azalmamış, bilakis çoğalmıştı. Gönenli Mehmet Efendi veren el olmanın manevi hazını doya doya, duya duya yaşamıştı.
Bu muhterem zat, muhtaç talebelere sadece talebeliklerinde yardım etmekle kalmaz, mesleklerini kazandıktan sonra da, “Paraya ihtiyacınız var mı?” diye sormaktan geri kalmazdı. Kendisi için asla bir şey istemeyen bu mübarek insan, fakir öğrenciler için, her türlü fedakârlığa katlanırdı. Zengin Müslümanlar, Hoca Efendiyi karşılarında gördükleri zaman derhal kasalarını ve keselerini açarlardı. Çünkü onlar Gönenli’nin bu paraları kuru kuruşuna muhtaçlara dağıtacağına, en küçük bir suiistimalde bulunmayacağına kesin olarak inanıyorlardı.
Gönenli Hoca, İslam’ı anlatırken genellikle müjdeleyici, bir üslup kullanırdı. Camiye gelenleri tebrik ederdi “Maşallah, ne iyi ettiniz de camiye geldiniz. Sizler ne kadar mübarek insanlarsınız!” derdi. Vaaz kürsüleri, minberler ve mihraplar onun müjde demetleri sunduğu, ümit ışıkları saçtığı kutlu mekanlardı.
Bir gün Üsküdar’da dolaşırken orta yaşın üstünde bir kadın yanıma yaklaştı. “Evladım Gönenli Mehmet Efendi’nin camisi nerede?” diye sordu. Bildiğim kadarıyla Üsküdar’da onun adıyla anılan bir cami yoktu. Aslında bütün İstanbul camileri onundu. Nitekim Üsküdar Bülbülderesi’ndeki küçük camiye de her hafta geliyor, hanımlara ders yapıyordu. Kadının o camiyi sorduğunu anladım ve tarif ettim. Merhum bu konuya o kadar önem veriyordu ki muhibbanından bir zat, “ Siz Hazreti Ömer meşrebindensiniz. O da hanımlarla çok ilgilendi. Siz de öyle yapıyorsunuz demiş, Hoca Efendi’nin büyük bir sevinç duymasına vesile olmuştu. Gönenli, duyduğu manevi mutluluğu dile getirmek için, “Hay Allah razı olsun! Ben, birisinin bu sözü bana söylemesini öteden beri bekliyordum. Çünkü gençliğimde bana, ‘Sen Ömeriyyü’l meşrepsin’ diye rüyamda söylemişlerdi. Ömrüm boyunca bunu bekliyordum. Birinin bunu teyit etmesini istiyordum. Bunu, Cenab-ı Hak size söyletti. Allah sizden razı olsun!” demişti.
Son zamanlarında Kadıköy’deki Osmanağa Camii’ne de devam ediyor, öğle namazından önce kısa, fakat veciz bir konuşma yapıyordu. Gönenli’nin geldiği günler cami ağzına kadar doluyor, adım atacak yer kalmıyordu. Camiden çıkarken birkaç defa mübarek elini öpmeye teşebbüs ettiysem de başarılı olamadım. Merhum hocamız el öptürmüyor, çevik bir hareketle geri çekiyordu.
Allah şefaatine nâil eylesin!..
EYÜP HAYRANI BİR PADİŞAH
Otuz altı Osmanlı padişahının altısı Bursa’da, yirmi dokuzu İstanbul’da, biri de Şam’da gömülüdür. Hükümdarların bir çoğunun türbesi kendi yaptırdıkları camilerin yanı başında bulunuyor. Fatih, Yavuz, İkinci Bayezid, Kanuni, Birinci Ahmet gibi… Bazı padişahların ise kendi arzu ettikleri yere değil de, iş başına gelen yeni yönetimin istediği mekana defnedildiklerini biliyoruz. Eğer rivayet doğruysa, Sultan İkinci Abdülhamit, Fatih haziresine gömülmeyi istiyormuş. Fakat İttihatçılar onun bu arzusunu yerine getirmiyorlar, İkinci Mahmut türbesine defnediyorlar. Yeri geldiği için belirteyim, bu türbede üç padişah yan yana yatıyor.
Bazı padişahlar da, türbelerini daha hayattayken hazırlatıyorlar. Mesela Abdülmecit, çok sevdiği Yavuz Sultan Selim’in hemen yanı başına gömülmek istediği için türbesini onun bulunduğu mekâna yaptırıyor. Gariptir ki, hem Yavuz’un hem de Abdülmecit’in türbeleri, diğer Osmanlı padişahlarına göre daha az ziyaretçi tarafından ziyaret ediliyor. Her ne ise… Ölmeden önce türbesini yaptıran diğer bir padişah da Sultan Reşat’tır. Hayli ileri bir yaşta tahta oturan bu hükümdar, halim selim, Mevlevi meşrep bir insandı. Ancak ülkenin en sıkıntılı günlerini yaşadığı bir dönemde iş başına geçmişti. Bütün yetki İttihatçıların elindeydi. Sultan Reşad’ın padişahlığı sembolikti. İttihatçıların dediği oluyor, memlekette onların borusu ötüyordu. Altı yüz yıllık Devlet-i Aliye’yi on yılda batıran bu adamlar, Sultan Reşad’ı da kukla gibi kullanıyorlardı. Padişah, astığı astık, kestiği kestik olan İttihatçıları çok yakından tanıdığı için kendine göre bazı tedbirler almak istiyordu. Nitekim, bunların ne yapacağı belli olmaz demiş, hayattayken türbesini bizzat kendisi hazırlatmıştı. Padişah uhrevi belde Eyüb’ü çok sevdiği için, türbesini de “Alemdar-ı Resulullah”ın bulunduğu bu mekânda inşa ettiriyor. Rivayete göre de, “Ebedi uykumu kuş sesleri ve çocuk sesleri arasında uyumak istiyorum” dermiş. Efendim, bilmem belirtmeye gerek var mı, Eyüb’ün kuş sesleri öteden beri meşhurdur. Çocuk sesleri ise, türbenin hemen yanı başında bulunan ve aynı padişah tarafından yaptırılan mektep (okul) ve tabii ki, burada okuyan, cıvıl cıvıl bir manzara teşkil eden minik öğrencilerin sesleri kast edilmektedir.
İşte, bu Eyüp’teki türbesinin temel atma merasiminde Sultan Reşad da hazır bulunuyor. Tam bu sırada padişahın büyük oğlu Ziyaeddin Efendi kendini tutamayıp ağlamaya başlıyor. Durumu gören padişah, oğlunu yanına çağırıp “Niçin ağlıyorsun?” diye soruyor. Oğlu, “Çok üzüldüm efendim, dayanamadım” deyince padişah şunları söylüyor:
- Hiç üzülme. Ben, hiç olmazsa şurada yatacağımı biliyorum. Benden sonra gelenler, bakalım bu topraklarda yer bulabilecekler mi?
Kaderin şu garip tecellisine bakarız ki, Sultan Reşad’ın tahmini doğru çıkıyor, kendinden sonra tahta geçen Sultan Vahideddin, yurt dışına çıkmak zorunda kalıyor. Bin bir çileli bir gurbet hayatı yaşadıktan sonra hayata veda ediyor. Haciz konulan cenazesi, sonunda Şam’da defnediliyor.
İşte tam bir ibret tablosu!..
ÖT KEKLİĞİM ÖT
Yıl, 1609 Anadolu eşkıya isyanlarıyla kaynıyor. Halk canından bezdirilmek isteniyor. Söz konusu eşkıya hareketinin en güçlü olanını, Abaza Hasan Paşa’nın adamları teşkil ediyor. Bunların yola getirilmesi, kendilerine gerekli dersin verilmesi için devrin vezirlerinden İsmail Paşa görevlendiriliyor.
İsmail Paşa üç koldan hareket ederek eşkıyayı bir güzel kıstırıyor. O kadar ki, bu devlet ve millet düşmanlarının yakayı kurtarmaları artık mümkün olmuyor. Paşa, aynı amaçla Konya’ya ulaştığı zaman garip bir olayla karşılaşıyor. İki tarafa gönderilen ağaların biri, sekiz Mevlevi dervişini yakalayıp getiriyor. Alelacele divan kuruluyor ve paşa kendilerini sorguya çekiyor. Sözde dervişler; “Bizler Mevlevi fukarasıyız!” diyorlar. Bunun üzerine İsmail Paşa bir Mesnevi-i Şerif ile bir ney getirtip “Mevleviler ya Mesnevi okurlar, ya ney çalarlar veya sema ederler. Seyahate çıkan bir Mevlevi bu üçünden birine vakıftır. Bunları bilenlere ilişilmez” diyor.
Bunun üzerine biri, Mesnevi okudu, biri Ney üfledi, ikisi sema etti. Paşa, onları serbest bıraktı, diğer dört neferi ise herhangi bir hünerleri olmadığı için tutuklattı. Meğer bu adamlar, Abaza Paşa’ya mensup dört ünlü bölükbaşıymış. Kendilerini kurtarmak için başlarına Mevlevi külahı geçirmişler.
Paşa, bunların elinde ne kadar silah varsa, hepsini teker teker toplayıp, katar katar İstanbul’a göndermiş. İçlerinden biri dağda dolaşırken, o güzel sesiyle öten bir kekliğe rastlamış. Dayanamamış ve “Öt gidinin kekliği öt
Bu muhterem zat, muhtaç talebelere sadece talebeliklerinde yardım etmekle kalmaz, mesleklerini kazandıktan sonra da, “Paraya ihtiyacınız var mı?” diye sormaktan geri kalmazdı. Kendisi için asla bir şey istemeyen bu mübarek insan, fakir öğrenciler için, her türlü fedakârlığa katlanırdı. Zengin Müslümanlar, Hoca Efendiyi karşılarında gördükleri zaman derhal kasalarını ve keselerini açarlardı. Çünkü onlar Gönenli’nin bu paraları kuru kuruşuna muhtaçlara dağıtacağına, en küçük bir suiistimalde bulunmayacağına kesin olarak inanıyorlardı.
Gönenli Hoca, İslam’ı anlatırken genellikle müjdeleyici, bir üslup kullanırdı. Camiye gelenleri tebrik ederdi “Maşallah, ne iyi ettiniz de camiye geldiniz. Sizler ne kadar mübarek insanlarsınız!” derdi. Vaaz kürsüleri, minberler ve mihraplar onun müjde demetleri sunduğu, ümit ışıkları saçtığı kutlu mekanlardı.
Bir gün Üsküdar’da dolaşırken orta yaşın üstünde bir kadın yanıma yaklaştı. “Evladım Gönenli Mehmet Efendi’nin camisi nerede?” diye sordu. Bildiğim kadarıyla Üsküdar’da onun adıyla anılan bir cami yoktu. Aslında bütün İstanbul camileri onundu. Nitekim Üsküdar Bülbülderesi’ndeki küçük camiye de her hafta geliyor, hanımlara ders yapıyordu. Kadının o camiyi sorduğunu anladım ve tarif ettim. Merhum bu konuya o kadar önem veriyordu ki muhibbanından bir zat, “ Siz Hazreti Ömer meşrebindensiniz. O da hanımlarla çok ilgilendi. Siz de öyle yapıyorsunuz demiş, Hoca Efendi’nin büyük bir sevinç duymasına vesile olmuştu. Gönenli, duyduğu manevi mutluluğu dile getirmek için, “Hay Allah razı olsun! Ben, birisinin bu sözü bana söylemesini öteden beri bekliyordum. Çünkü gençliğimde bana, ‘Sen Ömeriyyü’l meşrepsin’ diye rüyamda söylemişlerdi. Ömrüm boyunca bunu bekliyordum. Birinin bunu teyit etmesini istiyordum. Bunu, Cenab-ı Hak size söyletti. Allah sizden razı olsun!” demişti.
Son zamanlarında Kadıköy’deki Osmanağa Camii’ne de devam ediyor, öğle namazından önce kısa, fakat veciz bir konuşma yapıyordu. Gönenli’nin geldiği günler cami ağzına kadar doluyor, adım atacak yer kalmıyordu. Camiden çıkarken birkaç defa mübarek elini öpmeye teşebbüs ettiysem de başarılı olamadım. Merhum hocamız el öptürmüyor, çevik bir hareketle geri çekiyordu.
Allah şefaatine nâil eylesin!..
EYÜP HAYRANI BİR PADİŞAH
Otuz altı Osmanlı padişahının altısı Bursa’da, yirmi dokuzu İstanbul’da, biri de Şam’da gömülüdür. Hükümdarların bir çoğunun türbesi kendi yaptırdıkları camilerin yanı başında bulunuyor. Fatih, Yavuz, İkinci Bayezid, Kanuni, Birinci Ahmet gibi… Bazı padişahların ise kendi arzu ettikleri yere değil de, iş başına gelen yeni yönetimin istediği mekana defnedildiklerini biliyoruz. Eğer rivayet doğruysa, Sultan İkinci Abdülhamit, Fatih haziresine gömülmeyi istiyormuş. Fakat İttihatçılar onun bu arzusunu yerine getirmiyorlar, İkinci Mahmut türbesine defnediyorlar. Yeri geldiği için belirteyim, bu türbede üç padişah yan yana yatıyor.
Bazı padişahlar da, türbelerini daha hayattayken hazırlatıyorlar. Mesela Abdülmecit, çok sevdiği Yavuz Sultan Selim’in hemen yanı başına gömülmek istediği için türbesini onun bulunduğu mekâna yaptırıyor. Gariptir ki, hem Yavuz’un hem de Abdülmecit’in türbeleri, diğer Osmanlı padişahlarına göre daha az ziyaretçi tarafından ziyaret ediliyor. Her ne ise… Ölmeden önce türbesini yaptıran diğer bir padişah da Sultan Reşat’tır. Hayli ileri bir yaşta tahta oturan bu hükümdar, halim selim, Mevlevi meşrep bir insandı. Ancak ülkenin en sıkıntılı günlerini yaşadığı bir dönemde iş başına geçmişti. Bütün yetki İttihatçıların elindeydi. Sultan Reşad’ın padişahlığı sembolikti. İttihatçıların dediği oluyor, memlekette onların borusu ötüyordu. Altı yüz yıllık Devlet-i Aliye’yi on yılda batıran bu adamlar, Sultan Reşad’ı da kukla gibi kullanıyorlardı. Padişah, astığı astık, kestiği kestik olan İttihatçıları çok yakından tanıdığı için kendine göre bazı tedbirler almak istiyordu. Nitekim, bunların ne yapacağı belli olmaz demiş, hayattayken türbesini bizzat kendisi hazırlatmıştı. Padişah uhrevi belde Eyüb’ü çok sevdiği için, türbesini de “Alemdar-ı Resulullah”ın bulunduğu bu mekânda inşa ettiriyor. Rivayete göre de, “Ebedi uykumu kuş sesleri ve çocuk sesleri arasında uyumak istiyorum” dermiş. Efendim, bilmem belirtmeye gerek var mı, Eyüb’ün kuş sesleri öteden beri meşhurdur. Çocuk sesleri ise, türbenin hemen yanı başında bulunan ve aynı padişah tarafından yaptırılan mektep (okul) ve tabii ki, burada okuyan, cıvıl cıvıl bir manzara teşkil eden minik öğrencilerin sesleri kast edilmektedir.
İşte, bu Eyüp’teki türbesinin temel atma merasiminde Sultan Reşad da hazır bulunuyor. Tam bu sırada padişahın büyük oğlu Ziyaeddin Efendi kendini tutamayıp ağlamaya başlıyor. Durumu gören padişah, oğlunu yanına çağırıp “Niçin ağlıyorsun?” diye soruyor. Oğlu, “Çok üzüldüm efendim, dayanamadım” deyince padişah şunları söylüyor:
- Hiç üzülme. Ben, hiç olmazsa şurada yatacağımı biliyorum. Benden sonra gelenler, bakalım bu topraklarda yer bulabilecekler mi?
Kaderin şu garip tecellisine bakarız ki, Sultan Reşad’ın tahmini doğru çıkıyor, kendinden sonra tahta geçen Sultan Vahideddin, yurt dışına çıkmak zorunda kalıyor. Bin bir çileli bir gurbet hayatı yaşadıktan sonra hayata veda ediyor. Haciz konulan cenazesi, sonunda Şam’da defnediliyor.
İşte tam bir ibret tablosu!..
ÖT KEKLİĞİM ÖT
Yıl, 1609 Anadolu eşkıya isyanlarıyla kaynıyor. Halk canından bezdirilmek isteniyor. Söz konusu eşkıya hareketinin en güçlü olanını, Abaza Hasan Paşa’nın adamları teşkil ediyor. Bunların yola getirilmesi, kendilerine gerekli dersin verilmesi için devrin vezirlerinden İsmail Paşa görevlendiriliyor.
İsmail Paşa üç koldan hareket ederek eşkıyayı bir güzel kıstırıyor. O kadar ki, bu devlet ve millet düşmanlarının yakayı kurtarmaları artık mümkün olmuyor. Paşa, aynı amaçla Konya’ya ulaştığı zaman garip bir olayla karşılaşıyor. İki tarafa gönderilen ağaların biri, sekiz Mevlevi dervişini yakalayıp getiriyor. Alelacele divan kuruluyor ve paşa kendilerini sorguya çekiyor. Sözde dervişler; “Bizler Mevlevi fukarasıyız!” diyorlar. Bunun üzerine İsmail Paşa bir Mesnevi-i Şerif ile bir ney getirtip “Mevleviler ya Mesnevi okurlar, ya ney çalarlar veya sema ederler. Seyahate çıkan bir Mevlevi bu üçünden birine vakıftır. Bunları bilenlere ilişilmez” diyor.
Bunun üzerine biri, Mesnevi okudu, biri Ney üfledi, ikisi sema etti. Paşa, onları serbest bıraktı, diğer dört neferi ise herhangi bir hünerleri olmadığı için tutuklattı. Meğer bu adamlar, Abaza Paşa’ya mensup dört ünlü bölükbaşıymış. Kendilerini kurtarmak için başlarına Mevlevi külahı geçirmişler.
Paşa, bunların elinde ne kadar silah varsa, hepsini teker teker toplayıp, katar katar İstanbul’a göndermiş. İçlerinden biri dağda dolaşırken, o güzel sesiyle öten bir kekliğe rastlamış. Dayanamamış ve “Öt gidinin kekliği öt
Perşembe, Ekim 28, 2010
RIZIK VE BEREKET İŞ VE KISMET AÇIKLIĞI İÇİN ŞİFALI DUALAR ve TESBİHLER
ALLAHÜMME YA LATİYFÜ 129 KERE
ALLAHÜMME YA KERİMÜ 270
ALLAHÜMME YA METİNÜ 500
" " " " VEHHABÜ 14
" " " " REZZAK 308
" " " " GANİ 1060
" " " " SAMEDÜ 143
" " " " MUGNİ 1100
Abdestli ve niyet ederek çekin
ayrıca arkadaşlarım kısmet için aşağıdaki duayı okuyalım.
KISMET İÇİN DUA
"""Rabbi,,inni lime enzelte ileyyi min hayrin fakiru :Rabbim bana indireceğin her hayra muhtacım""
ALLAHÜMME YA KERİMÜ 270
ALLAHÜMME YA METİNÜ 500
" " " " VEHHABÜ 14
" " " " REZZAK 308
" " " " GANİ 1060
" " " " SAMEDÜ 143
" " " " MUGNİ 1100
Abdestli ve niyet ederek çekin
ayrıca arkadaşlarım kısmet için aşağıdaki duayı okuyalım.
KISMET İÇİN DUA
"""Rabbi,,inni lime enzelte ileyyi min hayrin fakiru :Rabbim bana indireceğin her hayra muhtacım""
Allahın isimleriyle kabul olan dualar
DOKSAN DOKUZ İSİMLERİN OKUNACAĞI YERLER:
Her bir ismin hangi dert için veya hangi sıkıntı için ne kadar defa okunacağını şu açıklamada görülecektir:
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
(Esirgeyen ve bağışlayan Allah'ın Adıyla)
ALLAH-lafzını : (44) defa okumak, büyük bir huzura girmenin çaresidir.
YA RAHMAN : (321) defa okunursa, dünya sıkıntısını önler.
YA RAHİM : (358) defa günde okunursa, sevgiliye kavuşması mümkündür.
YA MELİK : (418) defa okunursa, azgın kişilerden kurtulma sağlanır.
YA KUDDUS : (170) defa okunursa, manen temizlenme husule gelir.
YA SELAM : (121) defa okunursa, çeşitli belâlar önlenir.
YA MÜ'MİN : (127) defa okunursa, kişinin hasmı def olur.
YA MÜHEYMİN : (245) defa okunursa, düşmana galip gelinir.
YA AZİZ: (200) defa okunursa, izzet ve şeref elde edilir.
YA CEBBAR : (111) Zalimi def için ve ağlayanın ağlamasını önlemek, için okunacaktır.
YA MUTEKEBBÎR : (436) defa okunursa, düşmanı mağlup eder, büyükler huzuruna girmeyi sağlar.
YA HALİK : (731) defa okunursa, çirkin ahlak düzlenir, kötü huylar çıkar.
YA MUSAVVİR: (336) defa okunursa, kadınların şerrinden emin olunur.
YA BARİ: (314) defa okunursa, üstün şerefe ulaşır.
YA GAFFAR : (1281) defa okunursa, herşey kendisine itaat eder.
YA KAHHAR : (306) defa okunursa, dünya muratlarına kavuşmak için.
YA VEHHAB : (14) defa okunursa, hasım ve düşmanı uzaklaştırmak için
YA REZZAK: (308) defa okunursa, helâl rızık kazanmak için.
YA FETTAH: (444) defa okunursa, kapanan kapıları açtırmak için.
YA ALİM: (150) defa okunursa, kaybolan bir şeyi bulmak için.
YA KABI D : (203) defa okunursa. Çoluk çocuğun emre girmesi için.
YA BASİT : (73) defa okunursa, muhabbet için ve celbi menfaat için.
YA HAFIZ : (1481) defa okunursa, düşmanı püskürtmek ve uzaklaştırmak için.
YA RAFİĞ : (770) defa okunursa, defi bela için.
YA MUĞIZZU : (117) defa okunursa, şeref ve meziyet kazanmak için.
YA MUZİLLÜ : (770) defa okunursa, düşmanı mağlûp etmek için .
YA SEMİĞ : (180) defa okunursa, çocuğu olmayan için.
YA BASİR : (303) defa okunursa, büyükler yanında sözü dinlenmesi için.
YA HAKİM : (68) defa okunursa, niyet ettiği işi yapmak için.
YA ADLÜ : (104) defa, hergün okunursa nefsi İslah içindir.
YA LATIFU : (121) defa, sözünü dinletmek ve düşmanı def etmek için.
YA HABİRÜ : (813) defa, iyi rüya görmek için.
YA HALİ MU : (88) defa, zulmü önlemek için.
YA AZIMU : (1030) defa, bir işe girmek için.
YA GAFURU: Herkes tarafından sevilmesi için.
YA ALİYYÜ: (110) defa, zengin olmak için.
YA KEBİRÜ: (323) defa, herkese sözünü dinletmek için.
YA HEFIDU: (228) defa, hastalıktan iyileşmek için.
YA MUKTTU: (550) defa, hasmına galip gelmesi için.
YA HESİBU: (80) defa, tahsilini iyi yapabilmesi için.
YA CELİLÜ: (73) defa, muradına kavuşması için.
YA CEMİLÜ: (83) defa, iyi bir hanıma kavuşmak için.
YA KERİMU: (83) defa, cömert sahibi olmak için.
YA RAKIBU: (313) defa, üzerindeki hakları ödemek ve dost edinmek için.
YA MUCİBU: (55) defa, (günde) duaların kabulü için.
YA VASİĞU: (137) defa, kötü düşüncelerini def için.
YA HEKİMU: (78) defa, (günde) hapishaneden kurtulmak için.
YA VEDUDU: (60) defa, (günde) muhabbet ve başkasının sevgisini almak için.
YA MEÇİ D: (77) defa, (günde) muradına ermek için okunacaktır.
YA BAİSU: (87) defa, (günde) görünmez belalardan emin olmak için.
YA ŞEHİD: (380) defa, (günde) Allah yolunda iyi bir dost bulmak için.
YA VEKİL: (66) defa, (günde) yolda tehlikelerden korunmak için.
YA HAK: (108) defa, (günde) kaybetmiş haklarına kavuşmak için.
YA KAVİYYÜ: (110) defa, (günde) bütün tehlikelerden korunmak için.
YA METİNLİ: (117) defa, (günde) yapılan binanın etrafında okunmalı.
YA VELİYYÜ: (46) defa, (günde) şerefini maddi ve manevi artırmak için.
YA HEMİDU: (43) defa, (günde) nefsi havasından halas olması için.
YA MUHSİ: (143) defa, (günde) sıkıntısını def için.
YA MÜBTİ: (575) defa, (günde) ağrıları üzerinden kaldırmak için.
YA MUĞİSU : (133) defa, (günde) Ledünni ilimlere sahip olmak için.
YA MUHYİ : (48) defa, (günde) vücudundaki ağrıları önlemek için.
YA MUMİTU: (443) defa, (günde) bir işten ayrılmak için.
YA KAYYUMU: (156) defa, (günde) çeşidi tehlikelerden korunmak için.
YA VACÎDÜ : (140) defa, (günde) sihri iptal için.
YA MACİDÜ : (48) defa, (günde) mesut yaşamayı temin için.
YA VAHİDU: (14) defa, (günde) şeytanlardan korunmak için.
YA EHADU: (13) defa, (günde) Allah'ın cemaline kavuşmak için.
YA FERDÜ : (134) defa, (günde) kalbi temizlemek için.
YA KADİRU: (122) defa, (günde) muradına kavuşması için.
YA MUKTADİRÜ : (42) defa, (günde) düşmanı def, alışverişi iyi olması için.
YA MUKADDİMU : (184) defa, (günde)uzakta olan bir kimseyi getirmek için
YA MUEHHİRU : Vesveseyi def için.
YA EVVELU : (37) defa, (günde) bir işe başlamak için.
YA AHİRU: (860) defa, (günde) düşmana galip gelmek için.
YA ZAHİRU : (1014) defa, (günde) korkuyu önlemek için.
YA BATINU : (660) defa, (günde) kuvvetlenmek için.
YA VALİ: (47) defa, (günde) bir kimseyi kendine sevdirmek için.
YA MUTEÂLÎ : (551) defa, (günde) kaybolan terfii almak için.
YA BERRU : (33) defa, (günde) Celbi dünya için.
YA TEVVABU : (47) defa, (günde) alışverişi düzeltmek için.
YA MUNTAKIMU: (630) defa, (günde) düşmanı helak etmek için.
YA AFUVVU: (156) defa, (günde) kazancım helal kılmak için.
YA RAÜFU: (387) defa, (günde) şefkatli ve merhametli olmak için.
YA MALİKELMULKİ: (1307) defa, (günde) ehli saadet ve iyi bir kimse olmak için okunursa, bütün dilekler kabuldür.
ZÜLCELALİ VEL İKRAM: (100) defa, (günde) türlü belalardan korunmak için.
YA MUKSİTU: (304) defa, (günde) bütün belalardan korunmak için.
YA CAMÎĞU: (114) defa, (günde) sözünü başkasına dinletmek için.
YA MUĞNİ: (1100) defa, (günde) zenginlik için.
YAMANİĞU: (181) defa, (günde) zararı önlemek için.
YADARRU: (1001) defa, (günde) türlü baş ağrıları için.
YA NURU: (356) defa, (günde) geniş bir kalbe sahip olmak için.
YA HADİ: (80) defa, (günde) Allah'ın emirlerine sarılmak için.
YA BEDİĞ: (80) defa, (günde) yüksek makamlara ulaşmak için.
YA NAFİĞ: (110) defa, (günde) manevi zuharatlara ulaşmak için.
YA VARİS: (707) defa, (günde) muhabbet ve sözünü dinletmek için.
YA BAKİ : (103) defa, (günde) hastalıktan şifa bulmak için.
YA REŞİD: (514) defa, (günde) murada kavuşmak için.
YA SEBUR: (494) defa, (günde) hakiki sabra ulaşmak için.
AÇIKLAMA
Bu Esma-i Hünsa' nın her birinin bir niyet üzerine okunması tavsiye edilmektedir. Ancak bunları okuyacak kişilerin niyetleri sağlam olması ve inanması şarttır. Yoksa inanmadıktan sonra ne okunsa hayırı yoktur. Cenab- ı Hak her şey için bir sebep halketmiştir. O sebebe başvurmak insanların başlıca vazifeleridir. Derdi veren Allah, dermanını da halketmiştir. Hatta önce dermanı sonradan da derdi halketmişti
Her bir ismin hangi dert için veya hangi sıkıntı için ne kadar defa okunacağını şu açıklamada görülecektir:
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
(Esirgeyen ve bağışlayan Allah'ın Adıyla)
ALLAH-lafzını : (44) defa okumak, büyük bir huzura girmenin çaresidir.
YA RAHMAN : (321) defa okunursa, dünya sıkıntısını önler.
YA RAHİM : (358) defa günde okunursa, sevgiliye kavuşması mümkündür.
YA MELİK : (418) defa okunursa, azgın kişilerden kurtulma sağlanır.
YA KUDDUS : (170) defa okunursa, manen temizlenme husule gelir.
YA SELAM : (121) defa okunursa, çeşitli belâlar önlenir.
YA MÜ'MİN : (127) defa okunursa, kişinin hasmı def olur.
YA MÜHEYMİN : (245) defa okunursa, düşmana galip gelinir.
YA AZİZ: (200) defa okunursa, izzet ve şeref elde edilir.
YA CEBBAR : (111) Zalimi def için ve ağlayanın ağlamasını önlemek, için okunacaktır.
YA MUTEKEBBÎR : (436) defa okunursa, düşmanı mağlup eder, büyükler huzuruna girmeyi sağlar.
YA HALİK : (731) defa okunursa, çirkin ahlak düzlenir, kötü huylar çıkar.
YA MUSAVVİR: (336) defa okunursa, kadınların şerrinden emin olunur.
YA BARİ: (314) defa okunursa, üstün şerefe ulaşır.
YA GAFFAR : (1281) defa okunursa, herşey kendisine itaat eder.
YA KAHHAR : (306) defa okunursa, dünya muratlarına kavuşmak için.
YA VEHHAB : (14) defa okunursa, hasım ve düşmanı uzaklaştırmak için
YA REZZAK: (308) defa okunursa, helâl rızık kazanmak için.
YA FETTAH: (444) defa okunursa, kapanan kapıları açtırmak için.
YA ALİM: (150) defa okunursa, kaybolan bir şeyi bulmak için.
YA KABI D : (203) defa okunursa. Çoluk çocuğun emre girmesi için.
YA BASİT : (73) defa okunursa, muhabbet için ve celbi menfaat için.
YA HAFIZ : (1481) defa okunursa, düşmanı püskürtmek ve uzaklaştırmak için.
YA RAFİĞ : (770) defa okunursa, defi bela için.
YA MUĞIZZU : (117) defa okunursa, şeref ve meziyet kazanmak için.
YA MUZİLLÜ : (770) defa okunursa, düşmanı mağlûp etmek için .
YA SEMİĞ : (180) defa okunursa, çocuğu olmayan için.
YA BASİR : (303) defa okunursa, büyükler yanında sözü dinlenmesi için.
YA HAKİM : (68) defa okunursa, niyet ettiği işi yapmak için.
YA ADLÜ : (104) defa, hergün okunursa nefsi İslah içindir.
YA LATIFU : (121) defa, sözünü dinletmek ve düşmanı def etmek için.
YA HABİRÜ : (813) defa, iyi rüya görmek için.
YA HALİ MU : (88) defa, zulmü önlemek için.
YA AZIMU : (1030) defa, bir işe girmek için.
YA GAFURU: Herkes tarafından sevilmesi için.
YA ALİYYÜ: (110) defa, zengin olmak için.
YA KEBİRÜ: (323) defa, herkese sözünü dinletmek için.
YA HEFIDU: (228) defa, hastalıktan iyileşmek için.
YA MUKTTU: (550) defa, hasmına galip gelmesi için.
YA HESİBU: (80) defa, tahsilini iyi yapabilmesi için.
YA CELİLÜ: (73) defa, muradına kavuşması için.
YA CEMİLÜ: (83) defa, iyi bir hanıma kavuşmak için.
YA KERİMU: (83) defa, cömert sahibi olmak için.
YA RAKIBU: (313) defa, üzerindeki hakları ödemek ve dost edinmek için.
YA MUCİBU: (55) defa, (günde) duaların kabulü için.
YA VASİĞU: (137) defa, kötü düşüncelerini def için.
YA HEKİMU: (78) defa, (günde) hapishaneden kurtulmak için.
YA VEDUDU: (60) defa, (günde) muhabbet ve başkasının sevgisini almak için.
YA MEÇİ D: (77) defa, (günde) muradına ermek için okunacaktır.
YA BAİSU: (87) defa, (günde) görünmez belalardan emin olmak için.
YA ŞEHİD: (380) defa, (günde) Allah yolunda iyi bir dost bulmak için.
YA VEKİL: (66) defa, (günde) yolda tehlikelerden korunmak için.
YA HAK: (108) defa, (günde) kaybetmiş haklarına kavuşmak için.
YA KAVİYYÜ: (110) defa, (günde) bütün tehlikelerden korunmak için.
YA METİNLİ: (117) defa, (günde) yapılan binanın etrafında okunmalı.
YA VELİYYÜ: (46) defa, (günde) şerefini maddi ve manevi artırmak için.
YA HEMİDU: (43) defa, (günde) nefsi havasından halas olması için.
YA MUHSİ: (143) defa, (günde) sıkıntısını def için.
YA MÜBTİ: (575) defa, (günde) ağrıları üzerinden kaldırmak için.
YA MUĞİSU : (133) defa, (günde) Ledünni ilimlere sahip olmak için.
YA MUHYİ : (48) defa, (günde) vücudundaki ağrıları önlemek için.
YA MUMİTU: (443) defa, (günde) bir işten ayrılmak için.
YA KAYYUMU: (156) defa, (günde) çeşidi tehlikelerden korunmak için.
YA VACÎDÜ : (140) defa, (günde) sihri iptal için.
YA MACİDÜ : (48) defa, (günde) mesut yaşamayı temin için.
YA VAHİDU: (14) defa, (günde) şeytanlardan korunmak için.
YA EHADU: (13) defa, (günde) Allah'ın cemaline kavuşmak için.
YA FERDÜ : (134) defa, (günde) kalbi temizlemek için.
YA KADİRU: (122) defa, (günde) muradına kavuşması için.
YA MUKTADİRÜ : (42) defa, (günde) düşmanı def, alışverişi iyi olması için.
YA MUKADDİMU : (184) defa, (günde)uzakta olan bir kimseyi getirmek için
YA MUEHHİRU : Vesveseyi def için.
YA EVVELU : (37) defa, (günde) bir işe başlamak için.
YA AHİRU: (860) defa, (günde) düşmana galip gelmek için.
YA ZAHİRU : (1014) defa, (günde) korkuyu önlemek için.
YA BATINU : (660) defa, (günde) kuvvetlenmek için.
YA VALİ: (47) defa, (günde) bir kimseyi kendine sevdirmek için.
YA MUTEÂLÎ : (551) defa, (günde) kaybolan terfii almak için.
YA BERRU : (33) defa, (günde) Celbi dünya için.
YA TEVVABU : (47) defa, (günde) alışverişi düzeltmek için.
YA MUNTAKIMU: (630) defa, (günde) düşmanı helak etmek için.
YA AFUVVU: (156) defa, (günde) kazancım helal kılmak için.
YA RAÜFU: (387) defa, (günde) şefkatli ve merhametli olmak için.
YA MALİKELMULKİ: (1307) defa, (günde) ehli saadet ve iyi bir kimse olmak için okunursa, bütün dilekler kabuldür.
ZÜLCELALİ VEL İKRAM: (100) defa, (günde) türlü belalardan korunmak için.
YA MUKSİTU: (304) defa, (günde) bütün belalardan korunmak için.
YA CAMÎĞU: (114) defa, (günde) sözünü başkasına dinletmek için.
YA MUĞNİ: (1100) defa, (günde) zenginlik için.
YAMANİĞU: (181) defa, (günde) zararı önlemek için.
YADARRU: (1001) defa, (günde) türlü baş ağrıları için.
YA NURU: (356) defa, (günde) geniş bir kalbe sahip olmak için.
YA HADİ: (80) defa, (günde) Allah'ın emirlerine sarılmak için.
YA BEDİĞ: (80) defa, (günde) yüksek makamlara ulaşmak için.
YA NAFİĞ: (110) defa, (günde) manevi zuharatlara ulaşmak için.
YA VARİS: (707) defa, (günde) muhabbet ve sözünü dinletmek için.
YA BAKİ : (103) defa, (günde) hastalıktan şifa bulmak için.
YA REŞİD: (514) defa, (günde) murada kavuşmak için.
YA SEBUR: (494) defa, (günde) hakiki sabra ulaşmak için.
AÇIKLAMA
Bu Esma-i Hünsa' nın her birinin bir niyet üzerine okunması tavsiye edilmektedir. Ancak bunları okuyacak kişilerin niyetleri sağlam olması ve inanması şarttır. Yoksa inanmadıktan sonra ne okunsa hayırı yoktur. Cenab- ı Hak her şey için bir sebep halketmiştir. O sebebe başvurmak insanların başlıca vazifeleridir. Derdi veren Allah, dermanını da halketmiştir. Hatta önce dermanı sonradan da derdi halketmişti
Arzu - Dilek Duaları ve Tesbihler
Arzu - Dilek Duaları ve Tesbihler
Niyet Duaları
1
اللهم انى اسءلك بانّى اشهد انّك انت الله الّذى لا اله الا انت الواحد الاحدالصّمد الذى لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفوًا احدٌ
Okunuşu: Allâhümme innî es'elüke biennî eşhedu enneke entellâhüllezî lâ ilâhe illâ entel vâhidul ehadüs-samedüllezî lem yelid ve lem yûled ve lem yekûn lehû küfüven ehad. (En kuvvetli senetçe budur.)
2
يا حىّ يا قيّوم يا بديع السّموات ولارد يا ذالجلال و الاكرم
Okunuşu: Yâ Hayyu, Yâ Kayyûmü, Yâ Bedîusemâvâti vel ard, Ya zel Celâli ve'l İkrâm.
3
Cuma gününün hangi saatinde olursa bir insan;
لا اله الا انت يا حنّان يا منّان يا بديع السّموات ولارد يا ذالجلال و الاكرم
Okunuşu: Lâ ilâhe illâ ente yâ Hannânu, yâ Mennânu, yâ Bedias-semâvâti vel ard, yâ zel Celâli ve'l ikrâm...
derse, duâsının kabûl olacağı, hadîs-i şerîfte haber verilmiştir.
4
Duâdan evvel;
اللهم انت خلقتنى و انت تهدينى و انت تطعمنى و انت تسقينى و انت تميتنى و انت تحيينى
Okunuşu: Allâhümme ente halaktenî ve ente tehdînî ve ente tut'imunî ve ente teskînî ve ente tumîtunî ve ente tuhyînî
Senâ-i Celîli ile başlamalıdır.
5
Üç defa "yâ Erhamerrâhimîn" yahud "yâ Rabbî" deyip duaya başlamalıdır.
6
"Lâ ilâhe illâ ente SÜbhâneke innî küntü minez-zâlimîn" i, yani Yunus Aleyhisselam'ın tesbihini okumaktır.
7
Yâsîn-i Şerîf'in ibtidâsında iki Esmâ-i İlâhi vardır ki, "El-Azîz'ur-Rahîm", üçüncü sahifesinde iki esmâ vardır, onlar da "El-Azîzü'l-Alîm". Sâd Suresi'nin iptidâsında da iki Esmâ-i İlâhî vardır ki, "El-Azîz'ül- Vahhâb." Bir insan, bunların cümlesini bir araya getirir; "yâ Azîzu yâ Rahîm, yâ Azîzu yâ Alîm, yâ Azîzu yâ Vahhâb." der, duâya öyle başlarsa, duasının kabul olacağı ekâbir-i ümmet tarafından haber verilmiştir. İmâm-ı Suyûtî'nin "Şerhussudûr Nam" kitabının 92'nci sahifesinde bu tür yazar.
Peygamber Efendimiz (S.A.V.) محمّد رسول الله صادق الوعد الامين , "Her kim beher günde 100 defa "Lâ ilâhe illallâhu'l Melikü'l Hakku'l Mübîn" derse, bu Zikr-i Şerîf ona fukaralıktan (fakirlikten) emniyet ve kabîr vahşetinden ünsiyet olur ve cennetin sekiz kapıları kendine açılır." buyurdular.
Tesbihler
8
Tesbihleri çok çekmektir. Birisi, Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e; "Elim zayıf kaldı, fakir oldum." dedi. Cenab-ı Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem Efendimiz, cevâbında: "Tesbih getirmekten (yani Allah'ı anmak ve O'nu zikretmekten) neredesin? Bütün mahlûkât (tüm yaratılanlar), tesbih getirmekle (Allah'ın anmakla) rızkını hak eder de yaşar. Tesbihi terkedince (Allah'ı anmayı bırakınca) hayvanât bile avcının eline düşer." buyurdu.
Sabah vaktiyle güneş çıkması arasında 100 defa
سبحان الله و بحمده سبحان الله العظيم استغفرالله
Okunuşu: Sübhânallâhi ve bi hamdihî, sübhânallâhil Azîm. Estağfirullâh.
devamlı okunursa, rızık için büyük bir faideyi temin edeceği, Hâdis-i Şerîf'te tasrih olunmuştur. Hatta dünyanın, insanın ayağına geleceği haber verilmiştir.
Cenab-ı Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem Efendimiz, "Bir insan, rızkı bol, muradına nail ve düşmanına galip olmak isterse sabah akşam üçer defa Sübhânallâhi mine'l mîzân ve müntehel ilmi ve mebleğa'r-ridâ ve zinete'l arl. Ve lâ ilâhe illallâhu mil'el mîzân ve müntehel ilmi mebleğa'r-ridâ ve zinete'l arş. Vallâhu ekberu mil'el mîzân ve müntehel ilmi mebleğa'r-ridâ ve zinet'el arş. desin." buyurdular.
Allah'a Hamd Etmek
9
Allah'a çok hamd ve şükür etmektir. Şükür, ağızla olduğu gibi insanın azası ile yaptığı ta'zim, itaat, namaz, oruç, sadaka ve sair makbul hayırların cümlesi şükür sayılır. Cenâb-ı Ecellî ve Alâ, "Şükür ederseniz elbette ziyâde veririm. Küfrân-ı nimet ve nankörlük ederseniz azâb eder, aç bırakırım." buyuruyor. Cennet'e en evvel girenler, Allah-u Azîmüşşân'a çok hamd edenlerdir. Bir insan,
الحمد لله حمدًا يوافى نعمه و يكافى مزيده
Elhamdu lillâhi hamden yuvâfî niamehû ve yükâfî mezîdeh
ve
Elhamdulillâhillezi kefânî ve âvânî velhamdulillâhillezî etamenî vesekânî velhamdulillâhillezî menne aleyye ve efdâl
derse, bütün mahlûkâtın hamdini bu kelamda cem etmiş olur. "Yemek yedikten sonra 3 defa Elhamdulillâh demeyi unutmayalım; günahları affettirir." diye hakkında Hadîs-i Şerîf vardır. Yemeğe Besmele'yle başlamalıdır.[1]
Niyet Duaları
1
اللهم انى اسءلك بانّى اشهد انّك انت الله الّذى لا اله الا انت الواحد الاحدالصّمد الذى لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفوًا احدٌ
Okunuşu: Allâhümme innî es'elüke biennî eşhedu enneke entellâhüllezî lâ ilâhe illâ entel vâhidul ehadüs-samedüllezî lem yelid ve lem yûled ve lem yekûn lehû küfüven ehad. (En kuvvetli senetçe budur.)
2
يا حىّ يا قيّوم يا بديع السّموات ولارد يا ذالجلال و الاكرم
Okunuşu: Yâ Hayyu, Yâ Kayyûmü, Yâ Bedîusemâvâti vel ard, Ya zel Celâli ve'l İkrâm.
3
Cuma gününün hangi saatinde olursa bir insan;
لا اله الا انت يا حنّان يا منّان يا بديع السّموات ولارد يا ذالجلال و الاكرم
Okunuşu: Lâ ilâhe illâ ente yâ Hannânu, yâ Mennânu, yâ Bedias-semâvâti vel ard, yâ zel Celâli ve'l ikrâm...
derse, duâsının kabûl olacağı, hadîs-i şerîfte haber verilmiştir.
4
Duâdan evvel;
اللهم انت خلقتنى و انت تهدينى و انت تطعمنى و انت تسقينى و انت تميتنى و انت تحيينى
Okunuşu: Allâhümme ente halaktenî ve ente tehdînî ve ente tut'imunî ve ente teskînî ve ente tumîtunî ve ente tuhyînî
Senâ-i Celîli ile başlamalıdır.
5
Üç defa "yâ Erhamerrâhimîn" yahud "yâ Rabbî" deyip duaya başlamalıdır.
6
"Lâ ilâhe illâ ente SÜbhâneke innî küntü minez-zâlimîn" i, yani Yunus Aleyhisselam'ın tesbihini okumaktır.
7
Yâsîn-i Şerîf'in ibtidâsında iki Esmâ-i İlâhi vardır ki, "El-Azîz'ur-Rahîm", üçüncü sahifesinde iki esmâ vardır, onlar da "El-Azîzü'l-Alîm". Sâd Suresi'nin iptidâsında da iki Esmâ-i İlâhî vardır ki, "El-Azîz'ül- Vahhâb." Bir insan, bunların cümlesini bir araya getirir; "yâ Azîzu yâ Rahîm, yâ Azîzu yâ Alîm, yâ Azîzu yâ Vahhâb." der, duâya öyle başlarsa, duasının kabul olacağı ekâbir-i ümmet tarafından haber verilmiştir. İmâm-ı Suyûtî'nin "Şerhussudûr Nam" kitabının 92'nci sahifesinde bu tür yazar.
Peygamber Efendimiz (S.A.V.) محمّد رسول الله صادق الوعد الامين , "Her kim beher günde 100 defa "Lâ ilâhe illallâhu'l Melikü'l Hakku'l Mübîn" derse, bu Zikr-i Şerîf ona fukaralıktan (fakirlikten) emniyet ve kabîr vahşetinden ünsiyet olur ve cennetin sekiz kapıları kendine açılır." buyurdular.
Tesbihler
8
Tesbihleri çok çekmektir. Birisi, Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e; "Elim zayıf kaldı, fakir oldum." dedi. Cenab-ı Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem Efendimiz, cevâbında: "Tesbih getirmekten (yani Allah'ı anmak ve O'nu zikretmekten) neredesin? Bütün mahlûkât (tüm yaratılanlar), tesbih getirmekle (Allah'ın anmakla) rızkını hak eder de yaşar. Tesbihi terkedince (Allah'ı anmayı bırakınca) hayvanât bile avcının eline düşer." buyurdu.
Sabah vaktiyle güneş çıkması arasında 100 defa
سبحان الله و بحمده سبحان الله العظيم استغفرالله
Okunuşu: Sübhânallâhi ve bi hamdihî, sübhânallâhil Azîm. Estağfirullâh.
devamlı okunursa, rızık için büyük bir faideyi temin edeceği, Hâdis-i Şerîf'te tasrih olunmuştur. Hatta dünyanın, insanın ayağına geleceği haber verilmiştir.
Cenab-ı Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem Efendimiz, "Bir insan, rızkı bol, muradına nail ve düşmanına galip olmak isterse sabah akşam üçer defa Sübhânallâhi mine'l mîzân ve müntehel ilmi ve mebleğa'r-ridâ ve zinete'l arl. Ve lâ ilâhe illallâhu mil'el mîzân ve müntehel ilmi mebleğa'r-ridâ ve zinete'l arş. Vallâhu ekberu mil'el mîzân ve müntehel ilmi mebleğa'r-ridâ ve zinet'el arş. desin." buyurdular.
Allah'a Hamd Etmek
9
Allah'a çok hamd ve şükür etmektir. Şükür, ağızla olduğu gibi insanın azası ile yaptığı ta'zim, itaat, namaz, oruç, sadaka ve sair makbul hayırların cümlesi şükür sayılır. Cenâb-ı Ecellî ve Alâ, "Şükür ederseniz elbette ziyâde veririm. Küfrân-ı nimet ve nankörlük ederseniz azâb eder, aç bırakırım." buyuruyor. Cennet'e en evvel girenler, Allah-u Azîmüşşân'a çok hamd edenlerdir. Bir insan,
الحمد لله حمدًا يوافى نعمه و يكافى مزيده
Elhamdu lillâhi hamden yuvâfî niamehû ve yükâfî mezîdeh
ve
Elhamdulillâhillezi kefânî ve âvânî velhamdulillâhillezî etamenî vesekânî velhamdulillâhillezî menne aleyye ve efdâl
derse, bütün mahlûkâtın hamdini bu kelamda cem etmiş olur. "Yemek yedikten sonra 3 defa Elhamdulillâh demeyi unutmayalım; günahları affettirir." diye hakkında Hadîs-i Şerîf vardır. Yemeğe Besmele'yle başlamalıdır.[1]
Düşmanı ve zulüm edeni helak etmek için
Düşmanı ve zulm edeni helak etmek için
Ya Ahir yine havas esrarı bol zikirlerdendir. Niyet edilip size zulm edenin helakı için okunulabilir. Tabi demiş oldugum gibi zulm edene galip gelmek için birini kötü etmek için değil.
düşmanı tesirsiz hale getirmek için.
imsak atmadan önce dergaha boyun bükerek 1700 adet
ya Allahu, ya Kadiru, Ya Kahharu, ya Muntekiymu.
dersen zalim tesirsiz hale gelirmiş. evet sabah 1700 kere imsak atmadan okunacakmış bir sefer yapılaıyor.
bi dua var
1 tane yasini okuyosun, arkasından
bismillahirrahmanirrahim
bismillahillezi la ilahe illa huvel hayyül kayyum. bismilahillezi la ilahe illa huve ya zel celali vel ikram.bismillahillezi la yedurru measmihi şey'ün fil ardı vela fis semai ve hüves semiy'ul alim. allahümme euzubike min şerri( burada o kişinin adını söyle).
ve Allaha sığın...
Eşinden baskı görenler için dua
Eşinden baskı gören 286 defa "Ya Rauf" esmasını okusun
Ağzı bozuk küfürbaz eş için dua
"Ya Hamit "esması suya okunup o eşe içirilir.Belli bir sayısı yok.3-5-7 gibi tek sayı olacak şekilde ve eşinizin sözleri değişinceye kadar okuyun
Geçimsiz eşler veya insanlar için dua
Huysuz geçimsiz eş veya insanlar için her gün 100 kere "Ya Muksit" okunursa o insal yumuşar vegeçimli hale gelir.
her süre başında Besmele çekilir.Sonra sırasıyla
3 defa Zilzal Suresi
11 defa İnşirah suresi
11 defa Fil Süresi
11 defa Salavat okunur.Salavat şudur:"Allahümme salli ala seyyidina Muhammedi nin nebiyyil ümmiyyi ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
Sonra kıbleye dönülerek 786 defa besmele çekilir.Besmele "Bismillahirrahmanirrahim"dir.
Bu işleme 7 gün devam edilir.
ZİL ZAL SURESİ:
1.İza zülziletil erdu zilzaleha 2.Ve ahracetilerdu eskaleha 3.Ve kalel insanü ma leha 4.Yevmeizin tühaddisü ahbaraha 5.Bienne rabbeke evha leha 6.Yevmeiziy yasdürun nasü eştatel li yürav a'malehüm 7.Fe mey ya'mel miskale zerratin hayray yerah 8.Ve mey ya'mel miskale zerratin şerray yerah
Ya Ahir yine havas esrarı bol zikirlerdendir. Niyet edilip size zulm edenin helakı için okunulabilir. Tabi demiş oldugum gibi zulm edene galip gelmek için birini kötü etmek için değil.
düşmanı tesirsiz hale getirmek için.
imsak atmadan önce dergaha boyun bükerek 1700 adet
ya Allahu, ya Kadiru, Ya Kahharu, ya Muntekiymu.
dersen zalim tesirsiz hale gelirmiş. evet sabah 1700 kere imsak atmadan okunacakmış bir sefer yapılaıyor.
bi dua var
1 tane yasini okuyosun, arkasından
bismillahirrahmanirrahim
bismillahillezi la ilahe illa huvel hayyül kayyum. bismilahillezi la ilahe illa huve ya zel celali vel ikram.bismillahillezi la yedurru measmihi şey'ün fil ardı vela fis semai ve hüves semiy'ul alim. allahümme euzubike min şerri( burada o kişinin adını söyle).
ve Allaha sığın...
Eşinden baskı görenler için dua
Eşinden baskı gören 286 defa "Ya Rauf" esmasını okusun
Ağzı bozuk küfürbaz eş için dua
"Ya Hamit "esması suya okunup o eşe içirilir.Belli bir sayısı yok.3-5-7 gibi tek sayı olacak şekilde ve eşinizin sözleri değişinceye kadar okuyun
Geçimsiz eşler veya insanlar için dua
Huysuz geçimsiz eş veya insanlar için her gün 100 kere "Ya Muksit" okunursa o insal yumuşar vegeçimli hale gelir.
her süre başında Besmele çekilir.Sonra sırasıyla
3 defa Zilzal Suresi
11 defa İnşirah suresi
11 defa Fil Süresi
11 defa Salavat okunur.Salavat şudur:"Allahümme salli ala seyyidina Muhammedi nin nebiyyil ümmiyyi ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
Sonra kıbleye dönülerek 786 defa besmele çekilir.Besmele "Bismillahirrahmanirrahim"dir.
Bu işleme 7 gün devam edilir.
ZİL ZAL SURESİ:
1.İza zülziletil erdu zilzaleha 2.Ve ahracetilerdu eskaleha 3.Ve kalel insanü ma leha 4.Yevmeizin tühaddisü ahbaraha 5.Bienne rabbeke evha leha 6.Yevmeiziy yasdürun nasü eştatel li yürav a'malehüm 7.Fe mey ya'mel miskale zerratin hayray yerah 8.Ve mey ya'mel miskale zerratin şerray yerah
NUR SURESİ MEALİ -TÜRKÇE ANLAMI
24-NUR:
1 - (İşte bu âyetler) bizim indirdiğimiz ve (hükümlerini üzerinize) farz kıldığımız bir sûredir. Belki düşünüp öğüt alırsınız diye onda açık açık âyetler indirdik.
2 - Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüz sopa vurun; Allah'a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah dini(ni tatbik) hususunda sizi sakın acıma duygusu kaplamasın! Müminlerden bir grup da onlara uygulanan cezaya şahit olsun.
3 - Zina eden erkek, zina eden veya müşrik olan bir kadından başkası ile evlenemez; zina eden bir kadınla da ancak zina eden veya müşrik olan erkek evlenebilir. Bu, müminlere haram kılınmıştır.
4 - Namuslu kadınlara zina esnasında bulunup, sonra (bunu ispat için) dört şahit getiremeyenlere seksener sopa vurun ve artık onların şahitliğini hiçbir zaman kabul etmeyin. Onlar tamamen günahkardırlar.
5 - Ancak bundan sonra tevbe edip ıslah olanlar müstesnadır. Çünkü Allah çok bağışlayıcı ve merhametlidir.
6 - Eşlerine zina esnasında bulunup da kendilerinden başka şahitleri olmayanlara gelince, onların her birinin şahitliği kendisinin doğru söyleyenlerden olduğuna dair dört defa Allah adına yemin ederek şahitlik etmesidir.
7 - Beşinci defa da, eğer yalan söyleyenlerden ise, Allah'ın lanetinin kendi üzerine olmasını dilemesidir.
8 - Kadının, kocasının yalan söyleyenlerden olduğuna dair dört defa Allah adına yemin ve şahitlik etmesi,
9 - Beşinci defa da, eğer (kocası) doğru söyleyenlerden ise, Allah'ın gazabının kendi üzerine olmasını dilemesi kendisinden cezayı kaldırır.
10 - Ya Allah'ın size bol lütfu ve merhameti olmasaydı ve Allah tevbeleri kabul eden hüküm ve hikmet sahibi olmasaydı (haliniz nice olurdu.)?
11 - Haberiniz olsun ki (Muhammed'in eşine) bu ağır ifki (iftirayı) uyduranlar sizin içinizden bir gruptur. Bunu kendiniz için bir kötülük saymayın; aksine o, sizin için bir iyiliktir. Onlardan herbir kişiye, günah olarak ne işlemişse (onun karşılığı ceza) vardır. (Elebaşlılık yapan, bu yüzden de) bu günahın büyüğünü yüklenen kimse için de çok büyük bir azap vardır.
12 - Erkek ve kadın müminlerin, bu iftirayı işittiklerinde kendi vicdanları ile hüsnü zanda bulunup da, "bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi?
13 - (Bu iddiayı ortaya atanların) da bu konuda dört şahit getirmeleri gerekmez miydi? Madem ki şahitler getirip ispat edemediler, öyle ise onlar Allah nezdinde yalancıların ta kendisidirler.
14 - Eğer dünyada ve ahirette Allah'ın lütuf ve merhameti üstünüzde olmasaydı, size mutlaka büyük bir azab isabet ederdi.
15 - Çünkü siz bu iftirayı, gelişi güzel birbirinizin ağzından alıyor ve hakkında bilgi sahibi olmadığınız (bu uydurma haberi) ağızlarınızda geveleyip duruyorsunuz. Bunun önemsiz olduğunu sanıyorsunuz. Halbuki bu, Allah katında çok büyük bir suçtur.
16 - Onu duyduğunuzda "Bunu konuşup yaymamız bize yakışmaz. Haşâ! Bu, çok büyük bir iftiradır..." demeli değil miydiniz?
17 - Eğer inanmış insanlarsanız, Allah, bir daha buna benzer tutumu tekrarlamaktan sizi sakındırıp uyarıyor.
18 -Ve Allah âyetlerini size açıklıyor. Allah, (işin iç yüzünü) çok iyi bilir, tam bir hüküm ve hikmet sahibidir.
19 - İnananlar arasında kötü söz ve davranışın yayılmasını arzulayan kimseler için dünyada da, ahirette de acı veren bir azab vardır. (Her şeyi) Allah bilir; siz bilmezsiniz.
20 - Ya sizin üstünüze Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı; Allah çok şefkatli ve merhametli olmasaydı (haliniz nice olurdu)?
21 - Ey iman edenler! Şeytanın adımlarını takip etmeyin. Kim şeytanın adımlarını takip ederse, şunu bilsin ki o, edepsizlikleri ve kötülüğü emreder. Eğer üstünüzde Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı, içinizden hiçbir kimse temize çıkmazdı. Fakat Allah, dilediğini arındırır. Allah işitir ve bilir.
22 - İçinizden faziletli ve servet sahibi kimseler akrabaya, yoksullara, Allah yolunda göç edenlere (mallarından) vermeyeceklerine yemin etmesinler; bağışlasınlar, feragat göstersinler. Allah'ın sizi bağışlamasını arzulamaz mısınız? Allah çok bağışlayandır, çok merhametlidir.
23 - Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lanetlenmişlerdir. Onlar için çok büyük bir azab vardır.
24 - O gün dilleri, elleri ve ayakları, yapmış olduklarından dolayı aleyhlerinde şahitlik edecektir.
25 - O gün Allah onlara gerçek cezalarını tastamam verecek ve onlar Allah'ın gerçek olduğunu anlayacaklar.
26 - Kötü kadınlar, kötü erkeklere, kötü erkekler ise kötü kadınlara; temiz kadınlar temiz erkeklere, temiz erkekler de temiz kadınlara yaraşır. İşte bu temiz olan, (iftiracıların) söylediklerinden çok uzaktırlar. Kendileri için bağışlanma ve güzel bir rızık vardır.
27 - Ey iman edenler! Kendi evinizden başka evlere, geldiğinizi farkettirip ev halkına selam vermedikçe girmeyin. Bu sizin için daha iyidir. Herhalde (bunu) düşünüp anlarsınız.
28 - Orada kimse bulamazsanız, size izin verilinceye kadar oraya girmeyin. Eğer size, "Geri dönün!" denilirse, hemen dönün. Çünkü bu, sizin için daha temiz bir davranıştır. Allah, yaptığınızı bilir.
29 - İçinde kendinize ait bir şeylerin bulunduğu oturulmayan bir eve girmenizde herhangi bir sakınca yoktur. Allah, sizin açığa vurduklarınızı da, gizlediklerinizi de bilir.
30 - (Resulüm!) Mümin erkeklere, gözlerini (harama) dikmemelerini, ırzlarını da korumalarını söyle. Çünkü bu, kendileri için daha temiz bir davranıştır. Şüphesiz Allah, onların yapmakta olduklarından haberdardır.
31 - Mümin kadınlara da söyle: Gözlerini (harama bakmaktan) korusunlar; namus ve iffetlerini esirgesinler. Görünen kısımları müstesna olmak üzere, zinetlerini teşhir etmesinler. Baş örtülerini, yakalarının üzerine (kadar) örtsünler. Kocaları, babaları, kocalarının babaları, kendi oğulları, kocalarının oğulları, erkek kardeşleri, erkek kardeşlerinin oğulları, kız kardeşlerinin oğulları, kendi kadınları (mümin kadınlar), ellerinin altında bulunan (köleleri), erkeklerden, kadına ihtiyacı kalmamış (cinsî güçten düşmüş) hizmetçiler, yahut henüz kadınların gizli kadınlık hususiyetlerinin farkında olmayan çocuklardan başkasına zinetlerini göstermesinler. Gizlemekte oldukları zinetleri anlaşılsın diye, ayaklarını yere vurmasınlar. Ey müminler! Hep birden Allah'a tevbe ediniz ki, kurtuluşa eresiniz.
32 - Aranızdaki bekarları, kölelerinizden ve cariyelerinizden iyi davranışta olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir.
33 - Evlenme imkanını bulamayanlar ise, Allah, lütfu ile kendilerini varlıklı kılıncaya kadar iffetlerini korusunlar. Ellerinizin altında bulunanlardan (köleler ve cariyelerden) mükatebe yapmak isteyenlerle, eğer kendilerinde (hürriyete kavuşmalarında kendileri için) bir iyilik görüyorsanız, hemen mükatebe yapın. Allah'ın size vermiş olduğu malından siz de onlara verin. Dünya hayatının geçici menfaatlerini elde edeceksiniz diye, namuslu kalmak isteyen cariyelerinizi fuhşa zorlamayın. Kim onları zor altında bırakırsa, bilinmelidir ki, zorlanmalarından sonra Allah (onlar için) çok bağışlayıcı ve merhametlidir.
34 - Andolsun ki biz size açık açık bildiren âyetler, sizden önce yaşayıp gitmiş olanlardan örnekler ve takvaya ulaşmış kimseler için öğütler indirdik.
35 - Allah, göklerin ve yerin nurudur (aydınlatıcısıdır). O'nun nurunun temsili, içinde lamba bulunan bir kandil gibidir. O lamba bir billur içindedir; o billur da sanki inciye benzer bir yıldız gibidir ki, doğuya da batıya da nisbet edilemeyen mübarek bir ağaçtan çıkan yağdan tutuşturulur. (Bu öyle bir ağaç ki) yağı, nerdeyse, kendisine ateş değmese bile ışık verir. (Bu ışık) nur üstüne nurdur. Allah dilediği kimseyi nuruyla hidayete iletir. Allah insanlara (işte böyle) misal verir; Allah her şeyi bilir.
36 - (Bu kandil) birtakım evlerdedir ki, Allah (o evlerin) yücelmesine ve içlerinde isminin okunmasına izin vermiştir. Orada sabah akşam O'nu tesbih ederler.
37 - Birtakım insanlar (Allahı tesbih ederler) ki, ne ticaret ne de alış veriş onları Allah'ı anmaktan, namaz kılmaktan ve zekat vermekten alıkoymaz. Onlar, kalplerin ve gözlerin allak bullak olduğu bir günden korkarlar.
38 - Çünkü Allah, kendilerine işledikleri amellerin en güzeli ile ecir verecek, lütfundan fazlasını da bahşedecektir ve Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.
39 - Küfredenlere gelince, onların amelleri, ıssız çöllerdeki serap gibidir ki, susayan onu su zanneder, nihayet ona vardığında orada herhangi bir şey bulamamış, üstelik yanıbaşında da (inanmadığı, kendisinden sakınmadığı) Allah'ı bulmuştur. Allah ise onun hesabını tastamam görmüştür. Allah hesabı çok çabuk görür.
40 - Yahut (o kâfirlerin duygu, düşünce ve davranışları) engin bir denizdeki yoğun karanlıklar gibidir ki, onu dalga üstüne dalga kaplıyor; üstünde de bulut. Bir biri üstüne karanlıklar... İnsan, elini çıkarıp uzatsa, nerdeyse onu dahi göremez. Bir kimseye Allah, nur vermemişse, artık o kimsenin ışık ve aydınlıktan nasibi yoktur.
41 - Görmez misin ki, göklerde ve yerde bulunanlarla dizi dizi kanat çırpıp uçan kuşların Allah'ı tesbih ettiklerini? Her biri kendi tesbihini ve duâsını bilmiştir. Allah, onların yapmakta olduklarını hakkıyla bilir.
42 - Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır; dönüş de ancak O'nadır.
43 - Görmez misin ki Allah bulutları (dilediği yere) sürüklüyor; sonra onları biraraya getirip üstüste yığıyor. İşte görüyorsun ki bunlar arasında yağmur çıkıyor. O, gökten, sanki oradaki dağlardan da dolu indirir. Artık onu dilediğine isabet ettirir; dilediğinden de onu uzak tutar; bu bulutlardan çıkan şimşeğin parıltısı nerdeyse gözleri alır!
44 - Allah gece ile gündüzü evirip çeviriyor. Şüphesiz bunda (hakikatı gören) gözlere sahip olanlar için mutlak bir ibret vardır.
45 - Allah, her hayvanı sudan yarattı. İşte bunlardan kimi karnı üstünde sürünür, kimi iki yağı üstünde yürür, kimi dört ayağı üstünde yürür... Allah dilediğini yapar; çünkü Allah her şeye kâdirdir.
46 - Andolsun biz (her şeyi) apaçık bildiren âyetler indirdik. Allah dilediğini doğru yola iletir.
47 - Bir de "Allah'a ve Resulüne inandık ve itaat ettik" diyorlar da, sonra bunun arkasından yan çiziyorlar; bunlar mümin değillerdir.
48 - Aralarında hükmetmesi için Allah'a ve Resulüne çağrıldıkları zaman, bakarsın ki, içlerinden birkısmı yüz çevirip dönerler.
49 - Ama, eğer (Allah ve Resulünün hükmettiği) hak kendi lehlerine ise, ona, gönülden bağlı olarak saygı ile gelirler.
50 - Kalplerinde bir hastalık mı var? Yoksa şüphe ve tereddüd içinde midirler? Yoksa Allah ve Resulünün kendilerine zulüm ve haksızlık edeceğinden mi korkuyorlar? Hayır, asıl zalimler kendileridir!
51 - Aralarında hüküm vermesi için Allah'a ve Resulüne davet edildiklerinde müminlerin sözü ancak "işittik ve itaat ettik" demeleridir. İşte bunlar asıl kurtuluşa erenlerdir.
52 - Her kim Allah'a ve Resulüne itaat eder, Allah'a saygı duyar ve O'ndan sakınırsa, işte asıl bunlar bedbahtlıktan kurtulanlardır.
53 - Ötekiler (münafıklar), sen hakikaten kendilerine emrettiğin takdirde mutlaka (savaşa) çıkacaklarına dair, en ağır yeminleri ile Allah'a yemin ettiler. De ki: Yemin etmeyin. İtaatiniz malumdur! Bilin ki Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.
54 - De ki: Allah'a itaat edin; Peygambere de itaat edin. Eğer yüz çevirirseniz şunu bilin ki, Peygamberin sorumluluğu kendine yüklenen, sizin sorumluğunuz da size yüklenendir. Eğer ona itaat ederseniz, doğru yolu bulmuş olursunuz. Peygambere düşen, sadece açık açık duyurmaktır.
55 - Allah, sizlerden iman edip iyi davranışlarda bulunanlara, kendilerinden öncekileri sahip ve hakim kıldığı gibi, kendilerini de yeryüzüne sahip ve hakim kılacağını, onlar için beğenip seçtiği dini (İslâm'ı) onların iyiliğine yerleştirip koruyacağını ve geçirdikleri korku döneminden sonra, bunun yerine onlara güven sağlayacağnı vaad etti. Çünkü onlar bana kulluk ederler. Hiçbir şeyi bana eş tutmazlar. Artık bundan sonra kim inkâr ederse, işte bunlar asıl büyük günahkarlardır.
56 - Hem namazı kılın, zekatı verin ve peygambere itaat edin ki rahmete eresiniz.
57 - İnkâr edenlerin, yeryüzünde (Allah'ı) aciz bırakacaklarını sanmayasın! Onların varacağı yer cehennemdir. Ne kötü varış yeridir orası!
58 - Ey iman edenler! Ellerinizin altında bulunan (köle ve cariyeleriniz) ve içinizden henüz erginlik çağına girmemiş olanlar, sabah namazından önce, öğleyin soyunduğunuz vakit ve yatsı namazından sonra (yanınıza gireceklerinde) sizden üç defa izin istesinler. Bunlar mahrem halde bulunabileceğiniz üç vakittir. Bu vakitlerin dışında ne sizin için, ne de onlar için bir mahzur yoktur. (Birbirinizin yanına girip çıkabilirsiniz.) İşte Allah, âyetlerini size böyle açıklar. Allah her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
59 - Sizden olan çocuklarınız erginlik çağına girdiklerinde, kendilerinden öncekiler (büyükleri) izin istedikleri gibi, onlar da izin istesinler. İşte Allah, âyetlerini size böyle açıklar. Allah her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
60 - Bir nikah ümidi kalmayan, çocuktan kesilmiş yaşlı kadınların ise, zinetlerini (yabancı erkeklere) göstermeksizin dış elbiselerini çıkarmalarında kendilerine bir vebal yoktur. Yine de iffetli olmaları kendileri için daha hayırlıdır. Allah işitendir, bilendir.
61 - A'maya güçlük yoktur; topala güçlük yoktur; hastaya da güçlük yoktur. Sizin için de gerek kendi evlerinizden, gerekse babalarınızın evlerinden, annelerinizin evlerinden, erkek kardeşlerinizin evlerinden, kız kardeşlerinizin evlerinden, amcalarınızın evlerinden halalarınızın evlerinden, dayılarınızın evlerinden, teyzelerinizin evlerinden veya anahtarlarına malik olduğunuz yerlerden, yahut dostlarınızın evlerinden yemenizde bir sakınca yoktur. Toplu halde veya ayrı ayrı yemenizde de bir güçlük ve günah yoktur. Evlere girdiğiniz zaman Allah tarafından mübarek ve güzel bir yaşama dileği olarak kendinize (birbirinize) selam verin. İşte Allah düşünüp anlayasınız diye size âyetlerini böyle açıklar.
62 - Müminler ancak, Allah'a ve Resülüne gönülden inanmış kimselerdir. Onlar o Peygamber ile birlikte sosyal bir işle meşgul iken ondan izin istemedikçe bırakıp gitmezler. (Resulüm!) Şu senden izin isteyenler, hakikaten Allah'a ve Resulüne iman etmiş kimselerdir. Öyle ise, bazı işleri için senden izin istediklerinde, sen de onlardan dilediğine izin ver; onlar için Allah'tan bağış dile; çünkü Allah mağfiret edicidir, merhametlidir.
63 -(Ey müminler!) Peygamberin davetini, aranızdan bazınızın bazınıza daveti gibi zannetmeyin. İçinizden, birini siper ederek sıvışıp gidenleri muhakkak ki Allah bilmektedir. Bu sebeple, O'nun emrine aykırı davrananlar, başlarına bir bela gelmesinden veya kendilerine çok elemli bir azap isabet etmesinden sakınsınlar.
64 - Bilmiş olun ki, göklerde ve yerde ne varsa Allah'ındır. O, sizin ne yolda, ne durumda olduğunuzu iyi bilir. Huzuruna döndürülecekleri günde ise, yapmış olduklarını hemen kendilerine haber verir. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir..
ELMALILI MUHAMMED HAMDİ YAZIR
1 - (İşte bu âyetler) bizim indirdiğimiz ve (hükümlerini üzerinize) farz kıldığımız bir sûredir. Belki düşünüp öğüt alırsınız diye onda açık açık âyetler indirdik.
2 - Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüz sopa vurun; Allah'a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah dini(ni tatbik) hususunda sizi sakın acıma duygusu kaplamasın! Müminlerden bir grup da onlara uygulanan cezaya şahit olsun.
3 - Zina eden erkek, zina eden veya müşrik olan bir kadından başkası ile evlenemez; zina eden bir kadınla da ancak zina eden veya müşrik olan erkek evlenebilir. Bu, müminlere haram kılınmıştır.
4 - Namuslu kadınlara zina esnasında bulunup, sonra (bunu ispat için) dört şahit getiremeyenlere seksener sopa vurun ve artık onların şahitliğini hiçbir zaman kabul etmeyin. Onlar tamamen günahkardırlar.
5 - Ancak bundan sonra tevbe edip ıslah olanlar müstesnadır. Çünkü Allah çok bağışlayıcı ve merhametlidir.
6 - Eşlerine zina esnasında bulunup da kendilerinden başka şahitleri olmayanlara gelince, onların her birinin şahitliği kendisinin doğru söyleyenlerden olduğuna dair dört defa Allah adına yemin ederek şahitlik etmesidir.
7 - Beşinci defa da, eğer yalan söyleyenlerden ise, Allah'ın lanetinin kendi üzerine olmasını dilemesidir.
8 - Kadının, kocasının yalan söyleyenlerden olduğuna dair dört defa Allah adına yemin ve şahitlik etmesi,
9 - Beşinci defa da, eğer (kocası) doğru söyleyenlerden ise, Allah'ın gazabının kendi üzerine olmasını dilemesi kendisinden cezayı kaldırır.
10 - Ya Allah'ın size bol lütfu ve merhameti olmasaydı ve Allah tevbeleri kabul eden hüküm ve hikmet sahibi olmasaydı (haliniz nice olurdu.)?
11 - Haberiniz olsun ki (Muhammed'in eşine) bu ağır ifki (iftirayı) uyduranlar sizin içinizden bir gruptur. Bunu kendiniz için bir kötülük saymayın; aksine o, sizin için bir iyiliktir. Onlardan herbir kişiye, günah olarak ne işlemişse (onun karşılığı ceza) vardır. (Elebaşlılık yapan, bu yüzden de) bu günahın büyüğünü yüklenen kimse için de çok büyük bir azap vardır.
12 - Erkek ve kadın müminlerin, bu iftirayı işittiklerinde kendi vicdanları ile hüsnü zanda bulunup da, "bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi?
13 - (Bu iddiayı ortaya atanların) da bu konuda dört şahit getirmeleri gerekmez miydi? Madem ki şahitler getirip ispat edemediler, öyle ise onlar Allah nezdinde yalancıların ta kendisidirler.
14 - Eğer dünyada ve ahirette Allah'ın lütuf ve merhameti üstünüzde olmasaydı, size mutlaka büyük bir azab isabet ederdi.
15 - Çünkü siz bu iftirayı, gelişi güzel birbirinizin ağzından alıyor ve hakkında bilgi sahibi olmadığınız (bu uydurma haberi) ağızlarınızda geveleyip duruyorsunuz. Bunun önemsiz olduğunu sanıyorsunuz. Halbuki bu, Allah katında çok büyük bir suçtur.
16 - Onu duyduğunuzda "Bunu konuşup yaymamız bize yakışmaz. Haşâ! Bu, çok büyük bir iftiradır..." demeli değil miydiniz?
17 - Eğer inanmış insanlarsanız, Allah, bir daha buna benzer tutumu tekrarlamaktan sizi sakındırıp uyarıyor.
18 -Ve Allah âyetlerini size açıklıyor. Allah, (işin iç yüzünü) çok iyi bilir, tam bir hüküm ve hikmet sahibidir.
19 - İnananlar arasında kötü söz ve davranışın yayılmasını arzulayan kimseler için dünyada da, ahirette de acı veren bir azab vardır. (Her şeyi) Allah bilir; siz bilmezsiniz.
20 - Ya sizin üstünüze Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı; Allah çok şefkatli ve merhametli olmasaydı (haliniz nice olurdu)?
21 - Ey iman edenler! Şeytanın adımlarını takip etmeyin. Kim şeytanın adımlarını takip ederse, şunu bilsin ki o, edepsizlikleri ve kötülüğü emreder. Eğer üstünüzde Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı, içinizden hiçbir kimse temize çıkmazdı. Fakat Allah, dilediğini arındırır. Allah işitir ve bilir.
22 - İçinizden faziletli ve servet sahibi kimseler akrabaya, yoksullara, Allah yolunda göç edenlere (mallarından) vermeyeceklerine yemin etmesinler; bağışlasınlar, feragat göstersinler. Allah'ın sizi bağışlamasını arzulamaz mısınız? Allah çok bağışlayandır, çok merhametlidir.
23 - Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lanetlenmişlerdir. Onlar için çok büyük bir azab vardır.
24 - O gün dilleri, elleri ve ayakları, yapmış olduklarından dolayı aleyhlerinde şahitlik edecektir.
25 - O gün Allah onlara gerçek cezalarını tastamam verecek ve onlar Allah'ın gerçek olduğunu anlayacaklar.
26 - Kötü kadınlar, kötü erkeklere, kötü erkekler ise kötü kadınlara; temiz kadınlar temiz erkeklere, temiz erkekler de temiz kadınlara yaraşır. İşte bu temiz olan, (iftiracıların) söylediklerinden çok uzaktırlar. Kendileri için bağışlanma ve güzel bir rızık vardır.
27 - Ey iman edenler! Kendi evinizden başka evlere, geldiğinizi farkettirip ev halkına selam vermedikçe girmeyin. Bu sizin için daha iyidir. Herhalde (bunu) düşünüp anlarsınız.
28 - Orada kimse bulamazsanız, size izin verilinceye kadar oraya girmeyin. Eğer size, "Geri dönün!" denilirse, hemen dönün. Çünkü bu, sizin için daha temiz bir davranıştır. Allah, yaptığınızı bilir.
29 - İçinde kendinize ait bir şeylerin bulunduğu oturulmayan bir eve girmenizde herhangi bir sakınca yoktur. Allah, sizin açığa vurduklarınızı da, gizlediklerinizi de bilir.
30 - (Resulüm!) Mümin erkeklere, gözlerini (harama) dikmemelerini, ırzlarını da korumalarını söyle. Çünkü bu, kendileri için daha temiz bir davranıştır. Şüphesiz Allah, onların yapmakta olduklarından haberdardır.
31 - Mümin kadınlara da söyle: Gözlerini (harama bakmaktan) korusunlar; namus ve iffetlerini esirgesinler. Görünen kısımları müstesna olmak üzere, zinetlerini teşhir etmesinler. Baş örtülerini, yakalarının üzerine (kadar) örtsünler. Kocaları, babaları, kocalarının babaları, kendi oğulları, kocalarının oğulları, erkek kardeşleri, erkek kardeşlerinin oğulları, kız kardeşlerinin oğulları, kendi kadınları (mümin kadınlar), ellerinin altında bulunan (köleleri), erkeklerden, kadına ihtiyacı kalmamış (cinsî güçten düşmüş) hizmetçiler, yahut henüz kadınların gizli kadınlık hususiyetlerinin farkında olmayan çocuklardan başkasına zinetlerini göstermesinler. Gizlemekte oldukları zinetleri anlaşılsın diye, ayaklarını yere vurmasınlar. Ey müminler! Hep birden Allah'a tevbe ediniz ki, kurtuluşa eresiniz.
32 - Aranızdaki bekarları, kölelerinizden ve cariyelerinizden iyi davranışta olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir.
33 - Evlenme imkanını bulamayanlar ise, Allah, lütfu ile kendilerini varlıklı kılıncaya kadar iffetlerini korusunlar. Ellerinizin altında bulunanlardan (köleler ve cariyelerden) mükatebe yapmak isteyenlerle, eğer kendilerinde (hürriyete kavuşmalarında kendileri için) bir iyilik görüyorsanız, hemen mükatebe yapın. Allah'ın size vermiş olduğu malından siz de onlara verin. Dünya hayatının geçici menfaatlerini elde edeceksiniz diye, namuslu kalmak isteyen cariyelerinizi fuhşa zorlamayın. Kim onları zor altında bırakırsa, bilinmelidir ki, zorlanmalarından sonra Allah (onlar için) çok bağışlayıcı ve merhametlidir.
34 - Andolsun ki biz size açık açık bildiren âyetler, sizden önce yaşayıp gitmiş olanlardan örnekler ve takvaya ulaşmış kimseler için öğütler indirdik.
35 - Allah, göklerin ve yerin nurudur (aydınlatıcısıdır). O'nun nurunun temsili, içinde lamba bulunan bir kandil gibidir. O lamba bir billur içindedir; o billur da sanki inciye benzer bir yıldız gibidir ki, doğuya da batıya da nisbet edilemeyen mübarek bir ağaçtan çıkan yağdan tutuşturulur. (Bu öyle bir ağaç ki) yağı, nerdeyse, kendisine ateş değmese bile ışık verir. (Bu ışık) nur üstüne nurdur. Allah dilediği kimseyi nuruyla hidayete iletir. Allah insanlara (işte böyle) misal verir; Allah her şeyi bilir.
36 - (Bu kandil) birtakım evlerdedir ki, Allah (o evlerin) yücelmesine ve içlerinde isminin okunmasına izin vermiştir. Orada sabah akşam O'nu tesbih ederler.
37 - Birtakım insanlar (Allahı tesbih ederler) ki, ne ticaret ne de alış veriş onları Allah'ı anmaktan, namaz kılmaktan ve zekat vermekten alıkoymaz. Onlar, kalplerin ve gözlerin allak bullak olduğu bir günden korkarlar.
38 - Çünkü Allah, kendilerine işledikleri amellerin en güzeli ile ecir verecek, lütfundan fazlasını da bahşedecektir ve Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.
39 - Küfredenlere gelince, onların amelleri, ıssız çöllerdeki serap gibidir ki, susayan onu su zanneder, nihayet ona vardığında orada herhangi bir şey bulamamış, üstelik yanıbaşında da (inanmadığı, kendisinden sakınmadığı) Allah'ı bulmuştur. Allah ise onun hesabını tastamam görmüştür. Allah hesabı çok çabuk görür.
40 - Yahut (o kâfirlerin duygu, düşünce ve davranışları) engin bir denizdeki yoğun karanlıklar gibidir ki, onu dalga üstüne dalga kaplıyor; üstünde de bulut. Bir biri üstüne karanlıklar... İnsan, elini çıkarıp uzatsa, nerdeyse onu dahi göremez. Bir kimseye Allah, nur vermemişse, artık o kimsenin ışık ve aydınlıktan nasibi yoktur.
41 - Görmez misin ki, göklerde ve yerde bulunanlarla dizi dizi kanat çırpıp uçan kuşların Allah'ı tesbih ettiklerini? Her biri kendi tesbihini ve duâsını bilmiştir. Allah, onların yapmakta olduklarını hakkıyla bilir.
42 - Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır; dönüş de ancak O'nadır.
43 - Görmez misin ki Allah bulutları (dilediği yere) sürüklüyor; sonra onları biraraya getirip üstüste yığıyor. İşte görüyorsun ki bunlar arasında yağmur çıkıyor. O, gökten, sanki oradaki dağlardan da dolu indirir. Artık onu dilediğine isabet ettirir; dilediğinden de onu uzak tutar; bu bulutlardan çıkan şimşeğin parıltısı nerdeyse gözleri alır!
44 - Allah gece ile gündüzü evirip çeviriyor. Şüphesiz bunda (hakikatı gören) gözlere sahip olanlar için mutlak bir ibret vardır.
45 - Allah, her hayvanı sudan yarattı. İşte bunlardan kimi karnı üstünde sürünür, kimi iki yağı üstünde yürür, kimi dört ayağı üstünde yürür... Allah dilediğini yapar; çünkü Allah her şeye kâdirdir.
46 - Andolsun biz (her şeyi) apaçık bildiren âyetler indirdik. Allah dilediğini doğru yola iletir.
47 - Bir de "Allah'a ve Resulüne inandık ve itaat ettik" diyorlar da, sonra bunun arkasından yan çiziyorlar; bunlar mümin değillerdir.
48 - Aralarında hükmetmesi için Allah'a ve Resulüne çağrıldıkları zaman, bakarsın ki, içlerinden birkısmı yüz çevirip dönerler.
49 - Ama, eğer (Allah ve Resulünün hükmettiği) hak kendi lehlerine ise, ona, gönülden bağlı olarak saygı ile gelirler.
50 - Kalplerinde bir hastalık mı var? Yoksa şüphe ve tereddüd içinde midirler? Yoksa Allah ve Resulünün kendilerine zulüm ve haksızlık edeceğinden mi korkuyorlar? Hayır, asıl zalimler kendileridir!
51 - Aralarında hüküm vermesi için Allah'a ve Resulüne davet edildiklerinde müminlerin sözü ancak "işittik ve itaat ettik" demeleridir. İşte bunlar asıl kurtuluşa erenlerdir.
52 - Her kim Allah'a ve Resulüne itaat eder, Allah'a saygı duyar ve O'ndan sakınırsa, işte asıl bunlar bedbahtlıktan kurtulanlardır.
53 - Ötekiler (münafıklar), sen hakikaten kendilerine emrettiğin takdirde mutlaka (savaşa) çıkacaklarına dair, en ağır yeminleri ile Allah'a yemin ettiler. De ki: Yemin etmeyin. İtaatiniz malumdur! Bilin ki Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.
54 - De ki: Allah'a itaat edin; Peygambere de itaat edin. Eğer yüz çevirirseniz şunu bilin ki, Peygamberin sorumluluğu kendine yüklenen, sizin sorumluğunuz da size yüklenendir. Eğer ona itaat ederseniz, doğru yolu bulmuş olursunuz. Peygambere düşen, sadece açık açık duyurmaktır.
55 - Allah, sizlerden iman edip iyi davranışlarda bulunanlara, kendilerinden öncekileri sahip ve hakim kıldığı gibi, kendilerini de yeryüzüne sahip ve hakim kılacağını, onlar için beğenip seçtiği dini (İslâm'ı) onların iyiliğine yerleştirip koruyacağını ve geçirdikleri korku döneminden sonra, bunun yerine onlara güven sağlayacağnı vaad etti. Çünkü onlar bana kulluk ederler. Hiçbir şeyi bana eş tutmazlar. Artık bundan sonra kim inkâr ederse, işte bunlar asıl büyük günahkarlardır.
56 - Hem namazı kılın, zekatı verin ve peygambere itaat edin ki rahmete eresiniz.
57 - İnkâr edenlerin, yeryüzünde (Allah'ı) aciz bırakacaklarını sanmayasın! Onların varacağı yer cehennemdir. Ne kötü varış yeridir orası!
58 - Ey iman edenler! Ellerinizin altında bulunan (köle ve cariyeleriniz) ve içinizden henüz erginlik çağına girmemiş olanlar, sabah namazından önce, öğleyin soyunduğunuz vakit ve yatsı namazından sonra (yanınıza gireceklerinde) sizden üç defa izin istesinler. Bunlar mahrem halde bulunabileceğiniz üç vakittir. Bu vakitlerin dışında ne sizin için, ne de onlar için bir mahzur yoktur. (Birbirinizin yanına girip çıkabilirsiniz.) İşte Allah, âyetlerini size böyle açıklar. Allah her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
59 - Sizden olan çocuklarınız erginlik çağına girdiklerinde, kendilerinden öncekiler (büyükleri) izin istedikleri gibi, onlar da izin istesinler. İşte Allah, âyetlerini size böyle açıklar. Allah her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
60 - Bir nikah ümidi kalmayan, çocuktan kesilmiş yaşlı kadınların ise, zinetlerini (yabancı erkeklere) göstermeksizin dış elbiselerini çıkarmalarında kendilerine bir vebal yoktur. Yine de iffetli olmaları kendileri için daha hayırlıdır. Allah işitendir, bilendir.
61 - A'maya güçlük yoktur; topala güçlük yoktur; hastaya da güçlük yoktur. Sizin için de gerek kendi evlerinizden, gerekse babalarınızın evlerinden, annelerinizin evlerinden, erkek kardeşlerinizin evlerinden, kız kardeşlerinizin evlerinden, amcalarınızın evlerinden halalarınızın evlerinden, dayılarınızın evlerinden, teyzelerinizin evlerinden veya anahtarlarına malik olduğunuz yerlerden, yahut dostlarınızın evlerinden yemenizde bir sakınca yoktur. Toplu halde veya ayrı ayrı yemenizde de bir güçlük ve günah yoktur. Evlere girdiğiniz zaman Allah tarafından mübarek ve güzel bir yaşama dileği olarak kendinize (birbirinize) selam verin. İşte Allah düşünüp anlayasınız diye size âyetlerini böyle açıklar.
62 - Müminler ancak, Allah'a ve Resülüne gönülden inanmış kimselerdir. Onlar o Peygamber ile birlikte sosyal bir işle meşgul iken ondan izin istemedikçe bırakıp gitmezler. (Resulüm!) Şu senden izin isteyenler, hakikaten Allah'a ve Resulüne iman etmiş kimselerdir. Öyle ise, bazı işleri için senden izin istediklerinde, sen de onlardan dilediğine izin ver; onlar için Allah'tan bağış dile; çünkü Allah mağfiret edicidir, merhametlidir.
63 -(Ey müminler!) Peygamberin davetini, aranızdan bazınızın bazınıza daveti gibi zannetmeyin. İçinizden, birini siper ederek sıvışıp gidenleri muhakkak ki Allah bilmektedir. Bu sebeple, O'nun emrine aykırı davrananlar, başlarına bir bela gelmesinden veya kendilerine çok elemli bir azap isabet etmesinden sakınsınlar.
64 - Bilmiş olun ki, göklerde ve yerde ne varsa Allah'ındır. O, sizin ne yolda, ne durumda olduğunuzu iyi bilir. Huzuruna döndürülecekleri günde ise, yapmış olduklarını hemen kendilerine haber verir. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir..
ELMALILI MUHAMMED HAMDİ YAZIR
Kısmet açan,zengin eden dualar
üyük İslam Alimlerinden İmam Ahmed El Buni'nin Şemsül Maarif isimli meşhur eserinde tafsiye ettiği duaları falsaati.com sizler için araştırmaya ve istifadenize sunmaya devam ediyor.
Allah'ın Kerim adı ile ilgili açıklamalar.Rızık genişliği için yapılacak zikir.
Bu adı çokca anan bir kişi Hak Taala'dan yorulmadan rızkını alır.Fukaralıkla bir ilişkisi kalmaz.Bu adı çokca zikir edene Hak Taala his ettirmeden bolca ve kolaylıkla rızık verir.Bu adı bir kağıt veya madeni bir levhaya nakşederek üzerinde taşıyıp bolca anan kişinin Allah geniş rızıkla birlikte tabiatını ve ahlakını da güzelleştirir.Bu adı Vehhab ve Züttul adlarını da ilave ederek anarsa kişi şaşkınlığa düşecek ölçüde şeylerle karşılaşır.
Allah'ın Rakip adı ile ilgili açıklamalar.Büyü ve tılsımları bozmak için zikir.
Bu kerametli adı çokca anan kişi Hak Taala'nın himayesine alınıp korunmuş olur.Bu adı ayın parlak göründüğü bir günde yazıp üzerinde taşıyan kimse Zahiri ve Batıni yönlerden emniyet altında olur. Bu adı tam temizlik ve oruç ve de riyazatla 40 gün anmaya devam eden ve günde 4440 defa devamlı tekrar eden kişi kendini Ad Melaikeleriyle yüzer bir durumda bulur. bundan sonra o kişiyi büyü tutmaz o kişi büyü veya tılsım olan bir yere girse o büyü ve tılsımın etkisi dağılır.
Allah'ın Mucib adı ile ilgili açıklamalar.Duaların kabul olması için zikir.
Bu nurlu ad dualara icabette yarar. Bir kimse hangi adla Allah'a dua edecek olsa bu adı da duasına eklemelidir.Bir kimse Cuma günü bu adı bir şeye nakşedip bunu üzerinde taşır güneş batıncaya kadar bu adı anmaya devam ederse Hak Taala dilediği şeyi ona vermiş olur.
Allah'ın Vasi adı ile ilgili açıklamalar.Rızık kazanmak için yapılacak zikir.
Bu şerefli adı çokca anan kişinin Allah rızkını genişletir, ilmini ahlakını genişletir,ecelini geciktirir.Bu adı üstünde taşıyanlar hiç bir zaman sıkıntı ve darlık çekmezler.Önlerinde geniş bir rızık kapısı açılır.Ayın parlak bir zamanında bu adı yazıp Fatiha Suresini okuyup 137 defa bu adı anan kişinin zor işleri kolaylaşır rızkı artar.Bir devlet başkanı bu adı çokca anacak olursa çevrede sözü geçerli olur.
Allah'ın Hakim adı ile ilgili açıklamalar.Hikmet sahibi olmak için yapılacak zikir.
Bu adı çokca anan kimselere Allah hikmet ilham eder ilmin incelikleri ve manaları hayret verici yönleri öğrenilmiş olur.Bu ulu adı çarşamba günü günün ilk saatinde temiz bir şey üzerine yazıp bu adı anarak üzerinde taşıyan kişi Hikmet sahibi Hekimlerin sıfatını taşır.Onların terbiye ve edepleriyle edeplenmiş olur.
Allahın Mecid adı ile ilgili açıklamalar.Hazine ve define bulmak için yapılacak zikir.
Bu ad azametli bir gizliliğe sahiptir. bu adı kendinden geçercesine anmaya devam eden kişinin istekleri geri çevrilmez görmek istedikleri gözüne görünür gizlenmişler ortaya çıkar.Bu zikre devam etmek adı Abdülmecid olanlara da faydalıdır.Bu güzel adın bir özelliğide gizli saklı şeyleri bulmak ortaya çıkarmaktır.Saklı şeyleri,hazine ve defineleri,gizli define işaretlerini bulmaya ve bu işaretleri çözmeye yarar.
Allah'ın Bais adı ile ilgili açıklamalar.Akıl ve beden gücü için zikir.
Bu güzel ad özellikle ikram gücü zayıflayanlara faydalıdır.Bu adı çokca anan kişi hayırlı işlere yöneleceği gibi,ikram ve davetleride güçlenir. Bu ad aynı zamanda insan bedenine hayat ve sıhhat getirir beden ve akıl gücünün çoğalması ve muhafaza edilmesine yararlıdır.Bu güce sahip olmak için tam temizlik içinde ve boş mide ile sessiz bir yerde bu adı çokca anmalıdır.Bu adı bir cumartesi gününün ilk saati içinde kurşun bir levha üzerine nakşeden ve Bais adını 4011 defa elindeki kurşun levhaya bakarak tekrarlayan zikreden kişi sonunda dileğini söyler Allah'tan isterse duası kabul olur.
Allah'ın Kerim adı ile ilgili açıklamalar.Rızık genişliği için yapılacak zikir.
Bu adı çokca anan bir kişi Hak Taala'dan yorulmadan rızkını alır.Fukaralıkla bir ilişkisi kalmaz.Bu adı çokca zikir edene Hak Taala his ettirmeden bolca ve kolaylıkla rızık verir.Bu adı bir kağıt veya madeni bir levhaya nakşederek üzerinde taşıyıp bolca anan kişinin Allah geniş rızıkla birlikte tabiatını ve ahlakını da güzelleştirir.Bu adı Vehhab ve Züttul adlarını da ilave ederek anarsa kişi şaşkınlığa düşecek ölçüde şeylerle karşılaşır.
Allah'ın Rakip adı ile ilgili açıklamalar.Büyü ve tılsımları bozmak için zikir.
Bu kerametli adı çokca anan kişi Hak Taala'nın himayesine alınıp korunmuş olur.Bu adı ayın parlak göründüğü bir günde yazıp üzerinde taşıyan kimse Zahiri ve Batıni yönlerden emniyet altında olur. Bu adı tam temizlik ve oruç ve de riyazatla 40 gün anmaya devam eden ve günde 4440 defa devamlı tekrar eden kişi kendini Ad Melaikeleriyle yüzer bir durumda bulur. bundan sonra o kişiyi büyü tutmaz o kişi büyü veya tılsım olan bir yere girse o büyü ve tılsımın etkisi dağılır.
Allah'ın Mucib adı ile ilgili açıklamalar.Duaların kabul olması için zikir.
Bu nurlu ad dualara icabette yarar. Bir kimse hangi adla Allah'a dua edecek olsa bu adı da duasına eklemelidir.Bir kimse Cuma günü bu adı bir şeye nakşedip bunu üzerinde taşır güneş batıncaya kadar bu adı anmaya devam ederse Hak Taala dilediği şeyi ona vermiş olur.
Allah'ın Vasi adı ile ilgili açıklamalar.Rızık kazanmak için yapılacak zikir.
Bu şerefli adı çokca anan kişinin Allah rızkını genişletir, ilmini ahlakını genişletir,ecelini geciktirir.Bu adı üstünde taşıyanlar hiç bir zaman sıkıntı ve darlık çekmezler.Önlerinde geniş bir rızık kapısı açılır.Ayın parlak bir zamanında bu adı yazıp Fatiha Suresini okuyup 137 defa bu adı anan kişinin zor işleri kolaylaşır rızkı artar.Bir devlet başkanı bu adı çokca anacak olursa çevrede sözü geçerli olur.
Allah'ın Hakim adı ile ilgili açıklamalar.Hikmet sahibi olmak için yapılacak zikir.
Bu adı çokca anan kimselere Allah hikmet ilham eder ilmin incelikleri ve manaları hayret verici yönleri öğrenilmiş olur.Bu ulu adı çarşamba günü günün ilk saatinde temiz bir şey üzerine yazıp bu adı anarak üzerinde taşıyan kişi Hikmet sahibi Hekimlerin sıfatını taşır.Onların terbiye ve edepleriyle edeplenmiş olur.
Allahın Mecid adı ile ilgili açıklamalar.Hazine ve define bulmak için yapılacak zikir.
Bu ad azametli bir gizliliğe sahiptir. bu adı kendinden geçercesine anmaya devam eden kişinin istekleri geri çevrilmez görmek istedikleri gözüne görünür gizlenmişler ortaya çıkar.Bu zikre devam etmek adı Abdülmecid olanlara da faydalıdır.Bu güzel adın bir özelliğide gizli saklı şeyleri bulmak ortaya çıkarmaktır.Saklı şeyleri,hazine ve defineleri,gizli define işaretlerini bulmaya ve bu işaretleri çözmeye yarar.
Allah'ın Bais adı ile ilgili açıklamalar.Akıl ve beden gücü için zikir.
Bu güzel ad özellikle ikram gücü zayıflayanlara faydalıdır.Bu adı çokca anan kişi hayırlı işlere yöneleceği gibi,ikram ve davetleride güçlenir. Bu ad aynı zamanda insan bedenine hayat ve sıhhat getirir beden ve akıl gücünün çoğalması ve muhafaza edilmesine yararlıdır.Bu güce sahip olmak için tam temizlik içinde ve boş mide ile sessiz bir yerde bu adı çokca anmalıdır.Bu adı bir cumartesi gününün ilk saati içinde kurşun bir levha üzerine nakşeden ve Bais adını 4011 defa elindeki kurşun levhaya bakarak tekrarlayan zikreden kişi sonunda dileğini söyler Allah'tan isterse duası kabul olur.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)