A) SUNUM
Bir bildirinin çeşitli yollarla dinleyenlere aktarılmasına sunum denir. İnsan hayatı, bir toplumun içinde mevcuttur. Bu toplumda her an insanlarla iletişim içindeyiz. Bir lokantaya gittiğimizde garsonların nasıl servis yaptığı memnuniyetimiz açısından önemlidir. Garsonun dış görünüşü, işteki ustalığı, müşterilere karşı davranışı lokanta seçimlerimizde önemli bir faktördür.
Teknolojinin gelişmesiyle, sunumlar bilgisayarlarda daha etkileyici bir biçimde yapılabilmektedir. Microsoft Office Powerpoint yazılımı sunum hazırlanması için yapılmış bir programdır.
Sunumdan Önce Yapılması Gerekenler:
İlk olarak güncel bir konu seçilmesi gerekir.
Sunum hazırlanırken birden fazla kaynaktan faydalanılmalıdır.
Sunum yapılacak alan önceden görülmelidir. Sunum alanındaki imkanlara göre hazırlık yapılmalıdır.
Prova yapılmalı ve sunum malzemelerinin işlevlerini yerine getirebilirliği kontrol edilmelidir.
Sunum Esnasında Yapılması Gerekenler:
Sunucu, ilk olarak kendini dinleyicilere tanıtmalıdır.
Sunum esnasında ciddi, ağırbaşlı davranılmalıdır..
Ses tonuna, jest ve mimiklere, sahneyi rahat bir şekilde kullanmaya dikkat edilmelidir.
Ses ve kelimelerin doğru teleffuzuna dikkat edilmeli, anlatım bozukluluğu yapılmamaya gayret gösterilmelidir.
Sunum yaparken görsel malzemelerden ve teknolojik cihazlardan yararlanılmalıdır.
Dinleyicilerin sorularına kısa ve net olarak cevap verilmelidir.
B) TARTIŞMA
Bir mesele dolayısıyla karşılıklı olarak yapılan fikir savunmasına tartışma denir. Tartışma, fikir alışverişi ile gerçekleşir. Böylece, kişi sorunlara yalnız kendi bakış açısıyla değil, diğer kişilerin de bakış açısıyla bakar.
Özellikleri:
Tek bir kişi konuşmaz, herkes söz sahibidir.
Tartışmadaki kişilerin konu hakkında bilgi sahibi olması gerekir.
Tartışma konusunun üzerinde konuşulabilir nitelikte olması gerekir.
1) Tartışmanın Amaçları:
Sorunlara çözüm bulmak
Konu çerçevesinde birbirine zıt düşünceleri ortaya çıkarmak
2)Tartışmaya Katılacaklar:
Tartışmanın ana unsurları başkan ve konuşmacılardır.
a) Tartışmalarda Başkanın Görevleri:
Konuyu özellikleri ve sınırlarıyla dinleyicilere belirtmek
Konuşmacıları dinleyicilere tanıtmak
Tartışmayı başlatmak
Konuşmacıların konu dışına çıkmalarını engellemek
Herkese eşit konuşma süresi vermek
Konuşmacılara yerine göre sorular yöneltmek
Tarafsız olmak
Tartışma kurallarına uymayanları uyarmak
Kısa özetler yaparak konuyu toparlamak
Tartışmanın sonucunu açıklamak
b) Tartışmalarda Konuşmacıların Görevleri:
Diğer konuşmacıların düşüncelerine karşı hoşgörülü olmak
Konu dışına çıkmamak
Söz almadan konuşmamak
Konuşmaları anlaşılır bir dille yapmak
3) Tartışmalarda Dikkat Edilmesi Gerekenler:
Ana konunda uzaklaşılmamalıdır.
Tartışma saygı ve hoşgörü çerçevesinde gerçekleşmelidir.
Konuşan kişi dikkatle dinlenmeli, önemli yerler not edilmelidir.
Konuşmacı, anlatım bozukluğu yapmamaya çalışmalıdır.
Konuyla ilgili örnekler verilmeli, saptamalar yapılmalıdır.
4)Tartışılacak Konunun Özellikleri
Konu tartışılabilir olmalıdır.
Yorumlanabilir olmalıdır.
Güncel ve herkesi ilgilendiren olmalıdır.
Tartışma; Münazara, Açık Oturum, Forum, Sempozyum ve Panel olmak üzere beşe ayrılır:
1) Münazara:
Herhangi bir konu üzerinde zıt düşüncelerin karşılıklı olarak dinleyiciler ve jüri önünde savunulmasına münazara denir. Bu tartışma sonunda kazanan taraf jüri tarafından seçilir.
Gruplar en az 2, en fazla 6 kişiden oluşmaktadır. Gruplardan biri konunun olumlusunu, diğeri de olumsuzunu alır. Her grupta bir başkan vardır. Başkan görev dağılımını yapar. Başkanın münazarada başta ve sonda olmak üzere iki kez, diğer grup üyelerinin ise bir kez konuşma hakkı vardır. Grup üyeleri, karşı grubun öne süreceği düşünceleri tahmin ederek o düşünceleri çürütecek karşıt düşünceler hazırlarlar.
Münazarada her grubun eşit konuşma süresi hakkı vardır. Bu süre genellikle 5-15 dakika arasındadır. Gruptaki her kişi konunun farklı alt konuları üzerinde konuşmalıdır. Konuşmayı kağıttan okumak yasaktır.
Jürinin, değerlendirmede dikkat ettikleri:
Türkçeyi kullanma gücü (Diksiyon, vurgu, tonlama, kelime hazinesi, cümle kurma vb.)
El, kol ve yüz hareketlerini yerinde kullanma
Savunmada inandırıcı olma (Belgeler, istatistikî bilgiler, resimler, gazete ve dergi haberleri, güncel olaylarla örnekleme vb.)
Konuşmacıların fizikî özellikleri (Temiz ve düzenli kıyafet, saç, sakal tıraşı vb.)
2) Açık Oturum:
Geniş halk kitlelerini ilgilendiren bir konunun, uzmanlarınca bir başkan yönetiminde dinleyici grubu önünde tartışıldığı konuşmalara açık oturum denir. Açık oturum, salonda izleyici önünde, televizyonda veya radyoda gerçekleşir.
Konuşmacı sayısının üç ya da beş kişi olduğu durumlarda başkan ilkin konuyu açıklar, sonra konuşmacıları tanıtır ve sırayla onlara söz verir. Başkan, konuşmacılara sorular yöneltir, bunun için konu hakkında bilgisi olması gerekir. Başkan, oturum sonunda düşünceleri özetleyerek değerlendirme yapar. Açık oturumun süresi, konuya göre ayarlanmalıdır.
3) Forum:
Bir başkan yönetiminde, toplumu ilgilendiren bir konuda, dinleyicilerin gerçekleştirdiği tartışmaya forum denir.
Forumun açık oturumdan farkı, forumda tartışmaya dinleyicilerin de katılmasıdır. Başkan konuşmacılara söz verir. Konuşmacıların sözü bittiğinde, dinleyiciler soru ve açıklamalarla tartışmaya katılırlar. Forumda ağır basan öge dinleyicidir.
4) Sempozyum (Bilgi Şöleni):
Bir konunun çeşitli yönleri üzerinde, aynı oturumda, konunun uzmanı değişik kimseler tarafından (çoğunlukla akademik konularda) yapılan seri konuşmalara sempozyum (bilgi şöleni) denir.
Bilgi şöleni, diğer konuşma türlerine göre daha ilmi ve ciddi bir sohbet havası içinde geçer. Konuşmacılar, konuyu kendi ilgi alanları açısından ele alırlar. Mesela, Yunus Emre konulu bir bilgi şöleninde konuşmacılardan biri onun yaşadığı dönemdeki siyasi gelişmeleri ele alırken; bir başkası Yunus Emre’nin şiirlerindeki insan sevgisinden bahsedebilir. Bilgi şöleninde amaç, konuyu tartışmak değil, uzmanları tarafından olumlu ve olumsuz yönleriyle değerlendirilerek konuya bir çözüm üretmektir. Konuşmaların sonunda oturum başkanı, konuyu özetler ve çıkan sonucu dinleyicilere aktarır.
Bilgi şölenini, oturum başkanı yönetir. Konuşmacı üyelerin sayısı üç ile altı arasında değişebilir. Üyelerin konuşma süreleri genellikle beş dakikadan az, yirmi dakikadan çok olmaz. Bilgi şöleni, konunun önemine ve uzunluğuna göre oturumlar halinde, ayrı salonlarda birkaç gün boyunca da sürebilir. Bu nitelikteki konuşmalar genellikle akademik konularda olur.
5) Panel:
Küçük bir dinleyici kitlesi önünde herhangi bir sorunu sohbet havası içinde fikir alışverişinde bulunarak konu üzerinde aydınlanmak amacıyla tartışmaya panel denir.
Panelde bir başkan bulunur ve bu başkan konuşmacıların ortasında yer alır. Panelde en az üç, en fazla 6 konuşmacı ve dinleyiciler bulunur. Açık oturum ve panel birbirleriyle benzerlik göstermektedirler, ancak panelde amaç karara varmak değil, bir konuyu farklı görüşlerle aydınlatmaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder